دولتمردان - آیین کشور داری از دیدگاه امام علی (ع) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آیین کشور داری از دیدگاه امام علی (ع) - نسخه متنی

محمد فاضل لنکرانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دولتمردان

بالاترين مقام تنظيم كننده ى برنامه هاى دولت، وزراء هستند. اينها هستند كه مى توانند جامعه را، هم به سوى صلاح و رستگارى رهنمون سازند و هم در جهت فساد و تبهكارى سوق دهند و از اين رو صلاح، اعتدال و عظمت حكومت با درستكارى و صلاح آنان ارتباط مستقيم دارد. طبيعى است كسانى كه در گذشته وزارت ستمگران و طاغوت را به عهده داشته و وابسته ى رژيم فاسد بوده اند، لياقت مقام وزارت و صدرنشينى را نخواهند داشت، چرا كه آنان با فرهنگ نظام فاسد خود گرفته اند و از ستمگرى چشم نمى پوشند و سنخيتى با حكومت عدل "كه مخالف هر نوع ستم و ستمگرى است" ندارند. از طرف ديگر، ملتى كه از ستم آنان آگاه بوده و زهر تلخ ظلمشان را چشيده است، وقتى كه بار ديگر طاغوتيان و همكاران رژيم سابق را بر اريكه ى قدرت ببينند، چگونه قضاوت خواهند كرد، جز اينكه مى گويند: حكومت همان است و اينان نيز در جهت منافع طبقه ى خاصى عمل مى كنند!

روشن است كه با اين برداشت، بار ديگر توده ى مردم احساس ظلم و ستم خواهند كرد و نسبت به دولت اعتمادشان سلب خواهد شد و در نتيجه، بين
دستگاه حكومت و مردم شكافى عميق پديد مى آيد و جدايى مردم و دولت باز تجديد مى گردد و چه بسا كه دولت را به سرنوشت شوم و ناخوشايندى دچار سازد.

ان شر وزرائك من كان للاشرار قبلك وزيرا و من شركهم فى الاثام فلا يكونن لك بطانه، فانهم اعوان الائمه و اخوان الظلمه و انت واجد منهم خير الخلف ممن له مثل آرائهم و نفاذهم و ليس عليه مثل آصارهم و اوزارهم ممن لم يعاون ظالما على ظلمه و لا آثما على اتمه.

بدترين وزراى تو كسانى هستند كه پيش از تو وزير زمامداران اشرار بوده اند و در گناهشان شريك و يار. پس نيايد كه اينان "وزراى رژيم طاغوت" رازداران تو باشند، زيرا اينان همكاران گناهكاران و برادران ستمكارانند. در حاليكه تو بهترين جانشين را در اختيار دارى: كسانى كه از نظر فكر و نفوذ اجتماعى كمتر از آنها نيستند و در مقابل، بار گناهان آنها را بر دوش ندارند و از كسانى هستند كه با ستمگران در ستمشان همكارى نداشته و در گناه شريك آنان نبوده اند.

ببينيد چگونه على عليه السلام با ژرفنگرى داهيانه اى، طرد و نفى همكاران رژيم سابق را به فرماندار خود توصيه مى كند و از اينكه ممكن است با اين پاكسازى با كمبود نيروهاى متخصص روبرو شود، مالك را به وجود نيروهاى اصيل و انقلابى و كارآمد در جامعه رهنمون مى شود و گوشزد مى كند كه با اين تفكر و خيالبافى، از پاكسازى و سالم سازى جامعه ى اسلامى نهراسد، زيرا با طرد نيروهاى فاسد، نيروهاى سالم به سهولت جايگزين آنان خواهند شد.




/ 107