جايگاه قرآن و سنت در جامعه ى اسلامى - آیین کشور داری از دیدگاه امام علی (ع) نسخه متنی

جايگاه قرآن و سنت در جامعه ى اسلامى

در جامعه ى اسلامى قرآن و سنت جايگاهى رفيع و مقامى ارجمند دارند. اين رفعت مقام تنها جنبه ى شعارى و تقدس ظاهرى قرآن و سنت نيست، بلكه تقدس عملى و بكارگيرى مفاهيم عاليه ى ايندو و مرجعيت و حاكميت قرآن و سنت در مسائل اسلامى است.

به عبارت ديگر، اولا قرآن و سنت منبع تمام مسائل اجتماعى، سياسى، اقتصادى و... محسوب مى شوند، ثانيا در هنگام اختلاف و تشتت آراء و مشخص نبودن حق از باطل، قرآن و سنت معيار حق و سنجش صحيح از غلط است.

براى بيان اين هدف و مشخص نمودن جايگاه قرآن و سنت در جامعه ى اسلامى، ناچار از بيان مقدماتى هستيم:

مفهوم سنت

روش رسول الله صلى الله عليه و آله و ائمه ى معصومين عليهم السلام را 'سنت' مى نامند. سنت به سه گونه تحقق مى پذيرد:

اول. قول معصوم:

گفته ها و بيانات معصومين عليهم السلام را 'قول معصوم' مى گويند. مثل اينكه از معصوم عليه السلام مى پرسند: جهاد اكبر چيست ؟ در پاسخ مى فرمايد: مبارزه با نفس.

دوم. فعل معصوم:

رفتار و حركات معصومين عليهم السلام را 'فعل معصوم' مى نامند. فى المثل در تاريخ مى خوانيم كه رسول الله صلى الله عليه و آله هنگام نشستن در صف اصحاب، به صورت دايره وار مى نشست.

يا اينكه مى نويسند: در طول عمر پربركت رسول الله صلى الله عليه و آله كسى نتوانست در سلام گفتن به حضرتش تقدم جويد و...

اينگونه حركات و اعمال را 'فعل معصوم' اطلاق مى كنند.

سوم. تقرير معصوم:

هرگاه در محضر يكى از معصومين عليهم السلام از شخصى عملى صورت بگيرد و معصوم عليه السلام از انجام آن عمل جلوگيرى نفرمايد، اين حالت را 'تقرير معصوم' مى نامند.