رمز پيروزى مسوولان در كارهاى اجرايى
در فصول گذشته از تقسيم كار و تفكيك قوا سخن گفتيم. اكنون اضافه مى كنيم كه رمز موفقيت مسوولان در كارهاى اجرايى در دو نكته ى اساسى نهفتهاست:
1. پرواضح است كه هيچگاه مسوولان رده ى بالا قادر به انجام همه ى وظايف مربوط نخواهند بود و الزاما بيشترين كارهاى خود را به معاونان محول خواهند كرد. البته كارهايى هم وجود دارد كه دخالت مستقيم آنان را ايجاب مى كند: براى اينكه مسوول بتواند هم نسبت به كارهاى معاونان اشراف داشته باشد و هم كارهاى مستقيم خود را به شايستگى انجام دهد، لازم است كارهاى اولويت دار را از كارهاى جزيى و غير ضرورى "و مسائلى كه معاونان مى توانند از عهده ى انجام آنها برآيند" تفكيك نمايد، مسائل اولويت دار را با سرعت و دقت و شايستگى مستقيما انجام دهد و انجام مسائل غير ضرورى را از معاونان طلب نمايد.
2. پس از مشخص شدن وظايف و معين شدن اولويتها ضرورى است براى هر كار، زمان مناسبى منظور شود و كار هر روز در همان روز انجام پذيرد يعنى كار امروز به فردا و كار فردا به پس فردا موكول نگردد:
ثم امور من امورك لابد لك من مباشرتها، منها اجابته عمالك بما يعيا عنه كتابك و منها اصدار حاجات الناس يوم ورودها عليك بما تحرج به صدور اعوانك ، و امض لكل يوم عمله، فان لكل يوم ما فيه.
در ميان كارهاى تو، كارهايى است كه ناگزير خود بايد انجام دهى. يكى از اين كارها رسيدگى به كار معاونان است در مواردى كه دبيرخانه از عهده ى آن برنمى آيد. ديگر انجام دادن نيازمنديهاى مردم است كه معاونانت از تسريع در آنها احساس ناتوانى مى كنند. براى هر روز، كار همان روز را اختصاص ده، زيرا كار هر روز به همان روز بستگى دارد.