وقت شكست و بحران به حمايت و پشتيبانيش برخيزند. اين است كه على عليه السلام مى فرمايد: فان شكوا ثقلا او عليه، او انقطاع شرب او باله، او احاله ارض اغتمرها غرق، او اجحف بها عطش، خففت عنهم بما ترجوان يصلح به امرهم. و لا يثقلن عليك شى ء خففت به الموونه عنهم، فانه ذخر يعودون به عليك فى عماره بلادك و تزيين ولايتك، مع استجلابك حسن ثنائهم و تبجحك باستفاضه العدل فيهم، معتمدا فضل قوتهم، بما ذخرت عندهم من اجمامك لهم و الثقه منهم بما عودتهم من عدلك عليهم و رفقك بهم. فربما حدث من الامور ما اذا عولت فيه عليهم من بعد احتملوه طيبه انفسهم به، فان العمران محتمل ما حملته. اگر مردم از سنگينى خراج، يا از آفت كشت، يا از قطع آب، يا از نيامدن باران و شبنم، يا از فاسد شدن دانه در اثر طغيان سيل و خشكسالى شكايت كنند ، تو در گرفتن ماليات از آنان بقدرى تخفيف ده كه بتوانند كارشان را سامان دهند. نبايد اين تخفيف برايت گران آيد، زيرا اين تخفيف، اندوخته اى است كه به دنبال آبادى شهرها و آرايش قلمرو تو، بعدها به تو بازمى گردد، به علاوه، ستايش آنان را نيز نسبت به خويش برمى انگيزى و خود نيز از اينكه عدالت را در مورد آنها بكار بسته اى، خوشحال خواهى شد. "همه ى اينها موجب مى شوند كه" تو اعتماد خواهى كرد كه در صورت نيرومندى به تو كمك خواهند كرد، چون تو باعث رفاه آنان گرديدى و آنها را به عدالت خويش عادت دادى و با آنان با نرمى رفتار كردى. چه بسا حوادثى ضمن جريانات گوناگون رخ دهد كه اگر حل آنها را به عهده ى آنان واگذارى، با طيب خاطر مى پذيرند، كه عمران كشور هر چه بخواهى قابل توسعه است.
لطفا منتظر باشید ...
