زباله دانى تاريخ انداخته شدند و نامى جز ننگ و نفرت بر ايشان باقى نماند. 2. مدعيان دروغين حقوق بشر مسئله ى 'قصاص' [ و لكم فى القصاص حياه يا اولى الالباب. "بقره، 179". حكم قصاص براى حفظ حيات شماست. ] را كه به تعبير قرآن حيات و زندگى مسالمت آميز انسانها در سايه ى اجراى آن تحقق پيدا مى كند، جايز نمى دانند و مى گويند قصاص با 'حقوق بشر' سازگار نيست و بر همين اساس، سعى مى كنند به جهان و جهانيان القاء كنند كه در ايران اسلامى 'حقوق بشر' رعايت نمى شود. اما به راستى آنها از كدام حقوق و كدام بشر حرف مى زنند؟ آيا كسى كه سلاح برمى گيرد و در روشنايى روز و تاريكى شب، مردم بى گناه را مورد حمله قرار مى دهد و دهها انسان را از زن و مرد و كوچك و بزرگ، در آتش خشم و كينه توزى مى سوزاند، شايسته ى نام 'بشر' است؟ آيا كسى كه در كوچه و خيابان بمب مى گذارد، يا اتوبوس عمومى را كه گروه محرومان جامعه از آن استفاده مى كنند، به انفجار و آتش مى كشد و عده اى از مستضعفان را مى سوزاند و زغال مى كند و كودكان خردسال و معصوم را در خون و آتش مى غلتاند، داراى 'حقوق' انسانى است؟ اگر كسى را كه چنين بيرحمانه مردم بيگناه را به خون و آتش مى كشد و آنها را كشتار مى كند، 'بشر' بدانيم، پس آن بيگناهانى كه در آتش اينان مى سوزند حقوق بشرى و انسانيشان كجاست؟ اگر به قصاص رساندن قاتل دهها انسان بيگناه و پاكيزه ساختن جامعه از عفونت وجود او عملى وحشيانه و غير انسانى است، پس به راستى كشتار زن و مرد سالخورده و طفل بيگناهى كه حتى نمى دانند قاتلشان كيست و از اين كشتار بيرحمانه چه هدفى دارد، چگونه قابل توجيه است؟ آيا عمل خونخوارانه ى چنين موجود بيرحم و جنايت پيشه اى، وحشيانه و غير انسانى نيست؟ آيا قربانيان او ارزش انسانى و حقوق بشرى ندارند و تنها آن قاتل بى رحم از مواهب 'حقوق بشرى' مورد نظر ابرقدرتها برخوردار است؟ و آيا به خاطر رعايت چنين حقوق مضحك و بى اساسى، حكومت الهى اسلام، بايد قاتلان افراد بى گناه را به مسند عزت و احترام بنشاند و كمر به خدمتشان بندد و به مراقبت و تيماردارى و پرستارى آنان مشغول شود و در بسترى گرم نگهداريشان كند و خوراك و پوشاك رايگان در اختيارشان نهد و به سزاى جناياتشان به آنان پاداش و جايزه دهد و در برابر 'حقوق بشرى' آنها سر تعظيم و تكريم فرود آورد و در عوض، جان و مال و ناموس و خون قربانيان بيگناه را چنان بى ارزش شمارد كه يكسره آن را به دست فراموشى سپارد؟! در جهت زدودن همين ياوه سراييها بود كه شهيد مظلوم آيت الله دكتر سيد محمد بهشتى در دفاع از لايحه ى قصاص سمينارى تشكيل داد و به پاسخگويى شبهات بدانديشان پرداخت. از اين رو على عليه السلام با الهام از قرآن كريم اجراى 'قصاص' را لازم و ضرورى و حياتى مى شناسد و از نزديكترين كسانش "حتى اگر مالك اشتر باشد" نمى گذرد.