پس از تربيت آن وجود مبارك و تأدّب به آداب نبويّه محمديّه صلي الله عليه و آله در اوايل بلوغ چناندر مراتب ايمان مائل گرديد كه در آن زمان جز شخص شديد القوى كه همان وجود معلّمكل و عقل اوّل حضرت رسالت صلي الله عليه و آله كسى ديگر به مقام و استعداد وى نمى رسد ، و در آنوقت سائرين را جز اسلام ظاهرى اجمالى بهره اى نبوده است بايد بدان اين متدرجاً خودرا براى ايمان و مراتب آن كامل نمايند تا چه شوند و به كدام يك از مراتب ايمان رسند .حال چه قدر فرق دارد ايمان پيرمرد بيگانه اى نادان با جوانى كه هر زمان و مدت دركنف و حجر تربيت حقيقه ايمان مؤدّب شده است خود مى دانى كه تربيت و تأديب برحسب معنى حقيقى روحانى است اگر تربيت هيكل جسمانى باشد بسيار سهل و آساناست .و در حديث است :« اِنّ اللّه ادَّبَ محمّداً اربعينَ سَنَة »تأديب خدايى چگونه بوده استبراى جناب ختمى مآب صلي الله عليه و آله ، همان قسم هم تأديب براى وجود محترم علوى قائلمى شويم فرق نمى كند ، چنانكه در آن مورد از تعليم استفاضه علوم و تعليم احكامو تكميل نفس مراد است در اين مورد هم چنين مى گوئيم ، بلكه اين مورد آكد و اشدّ و اقوىاست پس حضرت امير عليه السلام دست پرورده كسى است كه وى دست پرورده خداست ،و علوم وكمالات نفسانيّه اش لايتناهى .شير را بچه همين ماند به اوتو به پيغمبر چه مى مانى بگوپس از شرح اين مقدمات و نقل اين مقالات انصاف بده دست پرورده رسول صلي الله عليه و آله كهسيف اللّه المسلول است اولى به امامت بود يا بيگانهبحت و جهل صرف بود و مكرّر
لطفا منتظر باشید ...
