[ در قتال امير مؤمنان عليه السلام با عمرو بن عبدود] - روح و ریحان جلد 2

اميرمؤمنان عليه السلام به قنبر فرمودند :« لا تُعِر فرائسى »يعنى : « شكارهاى مرا برهنه مكن » .

بلى رسم شير خوردن شكار است نه بردن جامه و شعار ، نعم ما قيل :

انّ الاُسُودَ اُسُودُ الغابِ همّتُهايومَ الكريهَةِ فى المَسلُوبِ لا السَّلَبِو از صفات خاصّه آن بزرگوار است كه محمّد بن الحنفيه فرمود :« كان أبى تراكاًلِلسَّلب ».

[ در قتال امير مؤمنان عليه السلام با عمرو بن عبدود]

و حكايت عمرو بن عبدود بن فهر معروف است: چون در وقعه احزاب به دستحضرت ولايت مآب عليه السلام كشته شد ، زره قيمتى او را برنياورد ، چون خواهر عمرو او رابرهنه نديد گفت :يا أخى ! عشتَ طَويلاً جليلاً مكرماً وقُتِلتَ بيَد جليلٍ محترمٍ ، فلا أبكيكَ بلهَلَهَلْتُ فَرَحاً ،يعنى : اى برادر ! زندگانى طولانى با كمال احترام و خوشى كردى و اكنون همبه دست شخص جليل محترمى كشته شدى ، پس بر تو گريه نمى كنم بلكه اظهار فرحو شادى مى نمايم .

و به روايت مرحوم شيخ در كتاب« ارشاد »اين ابيات را گفت :اسْدان فى ضيقِ المكر تَصَاولاوَكِلاهُما كُفوٌ كريمٌ باسلُ