در شرح فقره « و اسفر عن وجهه » و حسن ايمان پادشاه زمان
و مطابقت اين فقره با پادشاه جمجاه و امتياز وى از سلاطين ديگرپس از سوق كلام « اسفر عن وجهه » معلوم است آن شخص قائم الحق نور ايمانو اسلامش عالم را منوّر و روشن دارد .و آنچه از اخبار و تواريخ معلوم است اغلب علامات عشره مانند خروج ستارهدنباله دار و هرج و مرج و مجاعه و خسف در ازمنه سابقه ظاهر شده است ، و خروج قائمالحق نيز مسبوق است به ظهور قمر ازهر امام عصر عجلّ اللّه فرجه .و داعى از حالات سلاطين سابقين و ملوك سالفين كه در اسلام قيام به حق كرده اندمطّلع شده ام مانند پادشاه دين خواه اين عصر و عهد قائم به حق نيافته ام كه نور و سيماىنيكويش بر اقاليم سبعه تابنده و درخشنده باشد ؛ از آنكه عجالةً اهل زمين يا مؤمنند ياكافر ، آنها كه كافرند بر مذهب حق ظلمت صرفه اند و ايشان را نورى نيست ، ضدّ ايشانايمان است ، و نور ايمان به مفاد «وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ »از جبين مبين مؤمنين ظاهرو باهر است ، و آن طايفه ناجيه حقّه كه نور صرف و ايمان محضند اهالى دولت حاليهناصريّه اند كه روى هاى اقاليم موجوده به سوى ايشان است ، و اين دولت حقّه مانند ماهتابان در بين دول درخشان و نمايان است ، و اركان ايمانشان ـ بعون اللّه وتأييده ـ در كمالرزانت و اتقان .و خود مى دانى تمام و كمال بدن انسان به سر است و جمال انسان از صورت او است ،و آثار ايمان كه مُستقرّ در وجود انسان است از روى و رخساره و پيشانى او ظاهر مى شود ،بلكه اقبال كلّى بنده به خداوند متعال به مفاد «وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِى فَطَرَ اْلسَّماوَاتِ ».الى
لطفا منتظر باشید ...
