بدان كه « نبىّ » بر وزن فعيل معنى فاعل دارد يعنى مُنبئ و مُخبر ، و اشتقاق وى از نَبَأاست .و معنى فارسى رسول كه پيغامبرى باشد نزديك با معنى انباء و اخبار است ، و حضرتاحديّت فرموده است : «يَاأَيُّهَا اْلنَّبِىُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِداً وَمُبَشِّراً وَنَذِيراً »يعنى : اى خبردهنده ! بدرستى كه ما فرستاديم تو را براى گواه و بشارت و انذار .و بعضى نبى را از نبوَة ونَباوَة كه مكان مرتفع از زمين است نيز گرفته اند ، و اين معنى هممنافى مقصود نيست از آنكه نبى برتر است در زمان خود از ما سوى اللّه تعالى ، و مراتبو درجات نبوّتى كه منقسم به چهار قسم است از حديث اصول كافى بايد يافت كه طبقهچهارم دارنده دين مستقل و شريعت خاصّه است ، و از علامت وى آن است كه تابع دينپيغمبر ديگر نيست مثل پنج نفر انبياء اولوالعزم يعنى : نوح و ابراهيم و موسى و عيسىو خاتم الأنبياء قدس سرهما.پس به عقيده حقّه اماميّه افضل از مردمان پيغمبرانند ، و افضل پيغمبران اولوالعزم ،و افضل اولوالعزم ، حضرت رسول صلي الله عليه و آله است كه بر مذهب صحيح ، دارنده تمام مراتبو كمالات صوريّه و معنويّه تمام انبياء و مرسلين و غيرهم بوده و عبوديّت حقيقيّه كه آن فقركلّى و احتياج تمام است و اشرف صفات و اقدم كمالات به نحو اشرف از وى كاملاً ظاهرشد به قسمى كه قاطبه سَكَنه بقعه امكان از آن مرآة مجلوّه ومَظهر كلّى اسم رَحمان در