ابيات فصيحه در توصيف حوريّه جنّات عاليه - روح و ریحان جلد 2

و نكاح و روايح و نغمات طيّبه و وجوه حسان و حور و غلمان كه بصر حسّى آنها را دركمى نمايد و ملتذّ مى شود از آن .

و جنّتى است معقوله و آن نعيمى است كه انسان كسب كرده است از معارف حقّه و علومالهيّه به طريق نظر و نور الهى در دنياى دون و اين جنّت مانند روح است و آن مانند جسداست ، پس جمعى كه در جنّات عاليه اند به واسطه اكتساب معالم دينيه و معارف حقيقيهالتذاذ نفوس قدسيّه شان بهتر و بيشتر است ، نه به نحوى كه ملاحده گفته اند و منكر جنّتحسيّه شده اند ، و نه به نحوى كه حشويّه قائلند و انكار از جنّت معقوله نموده اند بلكه جمعمهما امكن اولى ، و شايد حديث :« يا على ! خلق اللّه الجنة من لِبْنَتين : لِبْنَةٍ من ذهب ولِبْنَةٍ منفضّة »اشاره به اين دو جنّت بوده باشد .خلاصه بايد حالا اعتقاد به وجود جنّت و نار كرد كه در آسمان و زمين هر دو براىعقاب و ثواب موجودند انكار از آن موجب خذلان و خسران است ، و در حوريّه و جاريهجنات عاليه چند بيتى حفظ دارم مى نگارم :

ابيات فصيحه در توصيف حوريّه جنّات عاليه

فى الخلد جارية بالغنج ماشيةللزوج ساقية فى وسط اشجارمن مسكة عجنت من خمرٍخلطتلمن ترى خلقت للزاهد القارى
معشوقةحرّة فى خدّها حمرةكانّها درّة فى نقش دينار
بالدَّلِّ مقبلة للشعرمرسلةبالذّيل مُسبلة فى شطرانهار