در وجوه مظلوميت جناب سيدالشهداء عليه السلام - روح و ریحان جلد 2

در وجوه مظلوميت جناب سيدالشهداء عليه السلام

و در حين تحرير براى اشتداد و حزن خوانندگان و اشتعال اندوه شيعيان ده وجه براى
مظلوميت سيد مظلومان ـ ارواحنا وارواح العالمين له الفداء ـ بخاطر آوردم :

اول :همان قتل صبر است كه حضرت باقر عليه السلام فرمودند :قُتِلَ جَدّى الحسينُ بِالسّيفوالخَشَبِ والحِجَارةِ والعَصا ، وبعدَ ذلكإلى آخره.و نمى دانم حضرت على بن الحسين عليه السلام فرمود :« وكَفى بذلك فَخْراً »براى اين بود كهفرزند آن بزرگوار است يا براى آن كه پدر بزرگوارش را بدين گونه شهيد كردند يا آن كهفخر براى آن سيد مظلوم شهيد بود كه بدين گونه به عزّ شهادت فائز گرديد .

پس بايد گفت هر كس در راه خدا به صعب ترين كشتنها كشته شود او را فخرى ديگراست و اجرى زيادتر ، و اين قسم قتل براى هيچ يك از انبياء و ائمه هدى قدس سرهما ميسّر نشد .بلى حضرت يحيى عليه السلام مظلوم بود و مقتول شد از روى ظلم و عدوان ، اما بدين گونه نبودهاست ، و كسى مانند مظلومى وى نشنيده است ، بلى :عشق تو منسوخ كرد ذكر اوائلمصيبة الحسين أعظم المصائب

در دفاع آن جناب قبل از ظهر و جهاد بعد از ظهر

بر حسب فرموده حضرت نبوى صلي الله عليه و آله وسلم

دوم :در جهاد ، علماء اعلام فرموده اند : مجاهدين و مقاتلين پيش از ظهر شروع بهجهاد و قتال ننمايند ، بلكه وقت عصر ممدوح است تا آن كه مقاتله طول نكشد و مستأصلنشوند ، و شب حائل شود بين ايشان .

و اهل كوفه به امر عمر بن سعد قدر قليلى از روز عاشوراء كه گذشت توجّه به خيام مهراحتشام نمودند و در حمله اوليه پنجاه نفر از اصحاب و ياران آن بزرگوار را شهيد كردندو بر سوزش و حرقه قلوب عيالات محمّديه وبنات مرتضويه افزودند ، و بر اين عمل شنيع