در اختلاف رنگها و بيان صبغة اللّه و تغيير رنگ امام عليه السلام - روح و ریحان جلد 2

چون در خراسان اجتماع قافه و جمعى از اهل مكّه را به آن سرور خبر دادند و ازنسبتهاى واهيه ايشان مُطلع گرديد بسيار گريه كرد ، آن گاه حكايت جريح قبطى و ماريهمادر ابراهيم را بيان فرمود كه بعضى از ازواج نبى صلي الله عليه و آله به توسط پدران ايشان چگونهشفاهاً جسارت كردند و خاطر عاطر آن جناب را آزرده نمودند و عاقبت هر قدر در مقاماستغفار و توبه و انابت و قبول معذرت برآمدند آيه كريمه نازل شد : «إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَمَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اْللّه ُ لَهُمْ ».

پس حضرت رضا عليه السلام فرمود : « مرا در اين عمل زشت و نسبت قبيح به حضرت ختمىمرتبت صلي الله عليه و آله اسوة و سلوة است چنانكه آن جناب مى فرمود من هم صبر مى كنم ».

در اختلاف رنگها و بيان صبغة اللّه و تغيير رنگ امام عليه السلام

و داعى در ذيل اين خبر بيانى در نظر دارد به نحو اجمال آن را مى نويسد :

بدان اختلاف اشكال و صور سنخ بشر و مخلوقات ديگر براى اظهار قدرت حقّه الهيّهاست كه اگر تمام آحاد اولاد آدم به يك شكل و رنگ خلق مى شدند احتمال عجز به خداوندقادر على الاطلاق مى رفت ، و همين نحو است اختلافى كه در طباع بنى نوع انسانمشاهده مى شود كه طبيعت دو نفر به يك طرز و طور مجبول نيست و در حديث است اگرفرزند به پدر مشابهت نداشته باشد ملامتى ندارد شايد به يكى از اجداد و پدرانش تاحضرت آدم عليه السلام شبيه باشد پس عرض مى نمايد :

اوّلاً :ائمه دين را باطناً به سائرين نمى توان قياس نمود ؛ امّا ظاهراً پس مى گوئيم :ايشان يك كسوة و صورت بشريّه مصوّر و مشكّل بودند و البته ايشان هم روح و نفسو طبيعت و جسم و صورت و لون و حركت و سكون ، اكل و شرب ، نوم و يقظه ، حياتو موتى داشته اند .