پس راه وصول بدان مقام را به حكمت كامله و مصلحت شامله اتيان به تكاليف خاصهدانست كه مردم به عمل بياورند از اوامر و نواهى فعلاً و تركاً ، و معنى لطف همين است كهحضرت لطيف خبر داده .حال تكاليفى كه خداوند بر مكلّفين فرموده است كه دواعى موصله به سعادتاخرويه اند به چه قسم بايد تحصيل كرد كه فى الواقع رضاء خداوندى در آن بوده باشدو ترك آنها موجب سخط و شقاوت ابدى نشود وبالوجدان هم مى دانم از اين دو قسم خارجنيست : يا آن است كه خداوند خود بر مكلّفين جلوه مى فرمايد و بدون واسطه و رابطهاحكام و فرائض تكليفيّه را مى رساند و راه وصول به مقصود را مى نمايد يا آنكه كسى را ازسلسله مخلوقات برمى انگيزاند و به توسط وى ارائه طريق مى فرمايد .اما قسم اوّل به اتفاق آراء مذاهب و مِلل محال و ممتنع است از آنكه وجود مقدس حقو ذات منزّه اش اجلّ است از اين خيال كه بعد از شناسائى صفات و اسماء و افعال حقّه از