و كراچكى در« كنز الفوائد »روايت كرده كه ابو حنيفه با حضرت صادق عليه السلام غذاخورد ، چون آن بزرگوار دست كشيد فرمود :« الحمد للّه رب العالمين ، اللهم هذا منك ومنرسولك »، يعنى : اى خداوند من ! اين نعمت از تو و از رسول تو است ابوحنيفه گفت :اجعلتَ مع اللّه شريكاً ؟ !يعنى : آيا با خدا شريك قرار دادى ؟فرمودند : « ويلك ! خداوند در كتاب مجيدش فرمود : «وَمَا نَقَمُوا إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اْللّه ُوَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ »و در موضع ديگر فرمود : «وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اْللّه ُ وَرَسُولُهُ وَقَالُواحَسْبُنَا اْللّه ُ سَيُؤْتِينَا اْللّه ُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ »، معنى آيه ثانيه آن است : اگر آنها راضى شوند بهآنچه خدا و رسول به ايشان داده و بگويند ما را كفايت است زود است خداوند و رسول وىاز فضل لايتناهى بدهند » .ابو حنيفه گفت : قسم به خدا من گويا اين دو آيه را نخوانده بودم .خلاصه شخصى از اهل صلاح نقل كرد در عالم رؤيا از عقب ديوار ، از كسى شنيدممى خواند اين كلمات شريفه را و او را نمى ديدم :يا صاحب القَدَرِ والأقدار والهِمَمِ والمَهامِّ !عَجِّل فَرَجَ عبدِك ووَليكِ والحجّةِ القائِم بِاَمرِك فى خلقِك واجعَلْ لَنا فى ذلك الخيرة.خوب است بدين مضامين بسيار مواظبت كنيم و ظهور نعمت وجود حضرت حجت رابخواهيم كه خير دنيا و آخرت در اين مسألت است .