حجت دهم در توسل به حضرت امام عصر عليه السلام است و راه توسل براى
قضاى حوائج دنيويه و اخرويه
بدان انسان براى جلب نفع و دفع ضرر ناگزير است به جهت عجز و احتياجى كه داردو قدرت مستقلّه اى كه ندارد بايد توسل و التجاء به درب خانه شخص قادر قاهرى كه بااستيلاء است بياورد و امور دنيويه و اخرويه اش را اصلاح كند و معلوم است هر فرد از افرادبشر اگر بالنسبه به ما دون خود قادر است اما به ما فوق خود عاجز و ناتوان است پس رشتهو سلسله مخلوقات و ممكنات منتهى مى شود به سوى خداوند قادر قاهر مقتدر غلابو آنكه واسطه عباد است و هيچكس جز او قرب و مكانت در نزد حق تبارك و تعالى نداردبلكه مظهر قوّت و قدرت پروردگار و امور معضله كليه در ذيل عنايت او پاينده و برقرارمى شود ، امام دوازدهم حضرت حجت بن الحسن ارواحنا له الفداست كه هر كس به اينآستان پناه آورد پناه بيابد ، و كار دنيا و آخرت وى تباه نگردد و منافع دنيويه و اخرويه بهوى مرحمت شود ، و از مضادو شرور اين خانه عمل و آن خانه جزاء مصون و محروسبماند و البته هر كس انجاح مقصود و مراد خويش خواهد بايد به راه آن برآيد و از اين