در شرح حال حضرت امير عليه السلام از يوم ولادت
و وفات و عمر شريف آن جناب

خوب است به نحو ايجاز و اختصار از كنيه و اسم و لقب و مدّت عمر و مدفن شريف

أئمه طاهرين المعصومين اشاره شود و آن چه قطعيّات از احاديث مرويّه و اخبار صحيحهاست براى تكميل شرح عرض دين آن جناب متعرّض شويم .
بدان كه بر شيعيان اعتقاد به امامت اميرمؤمنان عليه السلام بلا فصل لازم است .
و آن بزرگوار مولدش در خانه كعبه است ، به روايت اصول كافى سى سال بعد از وقعهعام الفيل نزديك ركن يمانى به رخامة الحمراء از فاطمه بنت اسد متولّد گرديد و در آنشبهه نيست ، و اين فضل و شرف اختصاص به ايشان دارد و بس ، كما قيل :وَمَوْلِدُ الوصىّ أيضاً فى الحرمبِكَعْبَةِ اللّه ِ العَلىّ ذىِ الكَرَمِمِنْ بَعْدِ عامِ الفيلِ فىِ الحِسابِعَشرٌ وَعِشرينَ بِلا ارتيابِوَفاتُه بالهِجْرَةِ المَعْرُوفهعام اربَعينَ قبرُه بالكوفهوآن وقت از عمر شريف سيّد مختار نيز سى سال چند روزى گذشته بود .

با مادرش فاطمه بنت اسد سه روز هم در خانه كعبه ماندند و از غذاهاى آسمانى همخوردند ، بعد از سه روز از خانه خدا برآمدند و به زيارت سيّد انبياء صلي الله عليه و آله وسلم مشرف شدندو چندى هم در كنف رسالت غنودند و از آن بزرگوار سيّد مختار حضانت فرمودند و ايشانرا به اسم آسمانى كه مشتق از اسم حق شد موسوم كردند .

چنانكه در حديث مشهور مذكور است كه: ابو طالب پدر بزرگوارش قنداقه آنجناب را آورد در برابر كعبه و اين دو بيت خواند :يا ربّ ليل الغَسَقِ الدجىّوَالقَمَرِ المُبلّجالمُضى ءبَيّن لَنا مِنْ حُكْمِكَ المَرضىّماذا تَرى[لى]فِى اسمِ ذَا الصَّبىّ