روح و ریحان جلد 2

آن قومى از امّت حضرت رسول صلي الله عليه و آله بيايند كه كفّار آنها را نشناسند ، و شريك در اين خونهانشده باشند نه از گفتار و نه از كردار و نه از قصد ، و آن اجسام را دفن كنند و نشانه و علامتىاز براى قبر مطهّر آن سرور قرار دهند ، و هر روز از هر آسمان يكصد هزار ملك تحفه هابياورند و به زيارت آن قبر شريف مشرف شوند ، و نماز گزارند و به تسبيح و استغفار ازبراى زائران آن بزرگوار مشغول شوند » إلى آخر الحديث .

خلاصه چنانكه جراحات بدن آن سيّد مظلوم را مانند عطش شديد وى نتوان وصفو احصاء كرد و چنانكه كيفيّت صعوبت شهادت را از قتل صبر و ذبح از قفاء نتوان تصورنمود ، همين طريق است برهنه و عريانى آن جسد مطهّر .

و جناب زينب عليه السلام در محضر يزيد فرمود :« الا فالعَجَبُ كُلُّ العَجَب لِقَتلِ حِزبِ اللّه ِ النُّجَباءبِحِزبِ الشَّيطانِ الطُّلقاءِ ، فهذهِ الايدى تَنطِفُ مِنْ دِمائِنا وَالأفواهُ تَتَحَلَّبُ مِنْ لُحُومِنا وَتِلْكَ الجُثَثُالطّواهِرُ الزَّواكى تنتابها العَواهِل وَتَعْفِرُهااُمَّهاتُ الفَراعِل ».و معنى فقره اخيره آن است : اين بدن هاى پاك و پاكيزه را گرگهاى درندهبايد به خاكبمالند و آنها را بگزند .

و خوش گفته است صنوبرى شاعر :يا خَيرَ مَن[لبس]النبوّةَ مِن جَميعِ الأنبياءِوَجدى على سِبطَيكَ وجدٌليسَيؤذن بانقضاءمَن ذا لمعفُورِ الجَوادمُمالِ أعوادِ الخباء

مَن لِلطريح الشلْوِ عُرْياناً مخـلَّى بــالعـراء

مَن لِلمحنّط بالتُرابِوَللمُغسَّل بالدمـاء