روح و ریحان جلد 2

در اسيرى اهل بيت هم فرمود :« إنَّ اللّه َ شاءَ أنْ يَراهُنَّ سَبايا ».

پس همان حكمتى كه در شهادت آن بزرگوار منظور بوده در اسيرى عيالات و ذريّهنبويّه صلي الله عليه و آله هم منظور بود
اما جزء اخير علّت تامّه اسيرى ايشان بود كه اگر اسير نمى شدند و زينب خاتون نبودآن شهادت تكميل نمى شد

پس مطلب بزرگ دوتاست : يكى شهادت است كه آن جناب تحمل آن را با قدرتو نصرت قبول نمود و يكى اسيرى اهل بيت است كه در عهده حضانت و حمايت آن مخدّرهمقرر شد ، و معاهده كراراً با جناب سيد الشهداء در صبر اين قسم بلايا از اسيرى و فضيحتدر بلدان و ديار نائيه و قريبه فرمود ، ليكن به براهين واضحه لايحه كيفيت اسيرى اهل بيتعصمت و طهارت از قتل و شهادت اعظم است

و حضرت على بن الحسين عليهما السلام در ذيل خطبه اى كه در شهر كوفه خواند فرمود :« لا غروَ أن قتل الحسين وَشيخهقَد كانَ خيراً من حسين واكرَمافلا تَفرَحوا يا أهلَ كوفان بالّذىاُصيب حُسين كان ذلكَ أعظما

قَتيلٌ بِشَطِّ النهر روحى فَداؤُهُجَزاءُ الّذى أرداهُ نارُ جَهَنّماپس عجبى در شهادت سيد الشهداء عليه السلام و خباثت و شقاوت اعداء اللّه نيست .

اما عجب اينگونه قتل و ذبح است و اعجب از آن اسيرى دختران احمد است كه لسان ازشرح و بيان آن كليل است ، و عجب تر آن است كه مسلمانان راضى شوند به ذكر فضائحىكه به آل عصمت وارد آمد بخواهند بخوانند و بشنوند ، سيّما آن چه را كه عصمت صغرى