روح و ریحان جلد 2

زينب خاتون عليه السلام از لئام اهل كوفه وطغام اهل شام ديد و شنيد .

پس نبايد در مقام كشف و اظهار اين گونه مطالب بر آمد و از كشف وجوه و رؤوسايشان اشاره اى كرد از آن كه تذكر و تصوّر مقهوريت و گرفتارى سباياى احمديه خودروضه خوان و نوحه گر مبكى است ، ديگر احتياج به تصريح ندارد سيّما اخبار ضعافى كهدلالت بر هتك حرمت ايشان مى نمايد و منافى با عصمت اين خانواده است .

از حميد بن مسلم و ابو خليق شاعر و امثال آنها كه به محضر مختار بن ابو عبيده اقرارو اذعان نمودند نبايد اعتقاد نمود و اين گونه اخبار غير از اخبار به كثرت و قلّت عددلشكر شقاوت اثر است ، يا عدد جراحات ابدان شهداء ، يا عدد اشخاص اصحاب و اعوانآن بزرگوار ، يا طول و قصر روز عاشوراء ، يا عدد قتلى از شهداء واعداء اللّه ، يا روز جمعهو شنبه بودن روز عاشوراء ، يا اختلاف بين قاتلين جناب سيد الشهداء ، وشبهه بين شمرضبابى و سنان نخعى و خولى اصبحى .

يعنى : قبول اخبار ضعاف در اينگونه موارد با عدم معارض ضررى ندارد به دين و دنيا .

اما اخبار مراسيل و احاديثى كه منتهى به اهل فسوق و غرض مى شود ، و راجع بهنسوان و دختران حضرت رسول صلي الله عليه و آله است ، و موجب تزلزل اعتقاد عوام مى شود ،و معارض هم در مقابل است ، و عقل هم ابا دارد اگر چه بعضى از شنيدن آنها بگريند نبايدگفت ، يعنى : دروغ گفتن براى جناب سيد الشهداء مانند شراب خوردن است به جهت آنبزرگوار ، و در راه آن بزرگوار البته در اين عمل دو معصيت است .

در كيفيت مصائبى كه بر سر مطهر آن سرور رسيد

دهم :گردانيدن سر مطهر آن سرور است در كوفه و شام .

نمى دانم چه اسم گذاردند بر اين عمل شنيع ؟ ! و چه جزاء مى خواهند از جد و پدرو مادر جناب سيد الشهداء عليه السلام در روز جزاء ؟ !

وَيْلٌ لِمَنْ شُفَعاؤُهُ خُصَمَاؤُه