روح و ریحان جلد 2

و مرحوم مجلسى فرمود: مشهور آن است اهل بيت در روز اربعين سرها را به ابدانمطهّره ملحق نمودند و ديگر آن رأس مطهر به مصر يا باب الفراديس شام يا در مدينهنبويه صلي الله عليه و آله يا در خزانه بنى اميه بوده است خبرى موثق و صحيح مى خواهد ، و اگر هم بهمدينه طيبه برده اند باز به بدن شريف ملحق گرديد و جز آن نيست .

خلاصه بنا بر اين مصائب موجزه كه دانسته شد احدى از آحاد و افراد بشر بدين گونهمبتلا و مقتول نگشت ، پس احدى را جز آن بزرگوار نتوان مظلوم خواند ، يعنى : فرد كاملدر مظلوميت جناب امام حسين عليه السلام است ، و از اين جهت در كلام مجيد بدين وصفموصوف گرديد .

بلى حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمودند :« ما أُوذِىَ نَبِىٌّ مِثلَ ما أُوذيتُ »مخصوص بهحضرات انبياء قدس سرهما است ، يعنى : « در سلسله انبياء مانند من كسى اذيّت نديد » .

و شايد يك جهت آن قتل و ظلم به فرزند اوست ، و حضرت ولايت مآب عليه السلام فرمودند :« لقد ظُلمتُ بِعددِ المَدَرِ والوَبَرِ »يعنى : « من مظلوم شدم به عدد سنگها و موهاى بدنها » .و أيضاً فرمود : « من از كوچكى مظلوم بوده ام تاكنون ».

و مراد از مظلوميت شاه ولايت عليه السلام آن غصب حق و ظلامه كثيره ديگر است .