روح و ریحان جلد 2

يا آن كه جنّات ثمانيه را بر حسب وفور نعمت و ظهور رحمت و خلود لازم واُبُود دائمخانه جاويدان خود خوانده كه :« اِنّها دارى واِنّها جَنّتى » .

يا آن كه سكنه عالم علويه را مانند مقربين حضور و ملتزمين خلوت خاصّه سلطانيهو رسالت و سفارتشان هر يك را بر حسب مقام و شأن سفراء و رسل خود خوانده ؛ از آن كهملائكه از « الوكة » است و « الوكة » به معنى رسالت و پيغام بردن است.و يا آن كه مساجد را عموماً و خانه كعبه را خصوصاً به جهت ظهور ستايش و مراسمبندگى و نيايش خانه معموره خويش خوانده .

يا آن كه حجر الأسود را به ملاحظه استلام و تقبيل حاجّ مانند بوسيدن دستهاى بزرگانو پادشاهان « يمين اللّه » خوانده .

يا آن كه ناقه صالح را بواسطه عظمت جثه و انحصار خلقتش در افراد جنس بهائم ووحوش و ايجادش بدون ماده مانند عالم امر « ناقة اللّه » خوانده .

و يا آن كه از سنخ روحانيات روح مخلوق منفوخ در هيكل حضرت آدم را «وَنَفَخْتُفِيهِ مِن رُّوحِى »خوانده .يا آن كه حضرت عيسى بن مريم را بر حسب تجرّدش از علائق عوالم ماديه حسيهو تهذيبش از تكوّن نطفه منويه اصليه و ارجاعش به عالم ملكوتيه كه مقام اصلى اوّلى وىبوده « روح اللّه » خوانده .

و يا آن كه انبياء عظام ديگر را كه در زيارات نسبت به خداوند مى دهند مانند « صفىاللّه » و « نجىّ اللّه » و « خليل اللّه » و « ذبيح اللّه » و « كليم اللّه » و « روح اللّه » و « حبيب اللّه » به