روح و ریحان جلد 2

و متمسّك شده اند به اين آيه كريمه : «مَا نَنَسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ».

و بعضى هم به اوصاف قائل شده اند يعنى : هر كس اظهار دعوت و ارشاد كرد و اوصافمخصوصه از او ظاهر شده و اجازه از ولى سابق و قطب فائت داشت ، بايد مردم رجوع بهوى نمايند ؛ از آنكه فيوضات از مبدأ به وى مى رسد و از او به خلق ، و فرقى نمى كندصاحب اوصاف خاصّه از آل محمد صلي الله عليه و آله باشد و چه از آل ابى جهل ؛ چه از آل على و چه آلعمر و آل ابى سفيان و آل مروان باشد ، و اين جماعت اعتقاد به قائم آل محمد صلي الله عليه و آلهمخصوصاً ندارند ، مناط اعتبار در نزد ايشان اتصاف به اوصاف خاصّه معلومه است ، پسهر آنكه متّصف شود از هر طائفه باشد او ولىّ است .

و مى گويند : حضرت امام عصر عليه السلام وفات كرد ولىّ ديگر به جاى او آمد ، و عبارتشاناست آن :محمد بن الحسن العسكرى صار من الابدال ثمّ من الاوتاد ثمّ من الاقطاب ثمّ منالاولياء ، وكان وَلىَّ عصرِهِ ، وَعَلِم اللّه ُ انه مات وفات وقام الآخر مقامه.

و اين طايفه بسيارند و افزون از شمار ، و اصول و فروع اين مذهب را از دواوينكمّلينصوفيّه و مرتاضين از عرفاء و فضلاء از اهل باطن ايشان بخوان مانند« مثنويات »مولوى ، و« منثورات »محيى الدين عربى ، و« تحقيقات »ابى حامد غزالى ، و« عبارات »علاءالدّوله سمنانى ، و« كلمات »شيخ محمود شبسترى ، و« بيانات »ابو يزيد بسطامى ،و« مفردات »شاه نعمت اللّه ولى ، و« منظومات »نور على شاه اصفهانى و ميرزا محمد تقىكرمانى

و اجلاّء از اين سلسله و طايفه نقل از مهدويّه نوعيّه وصفيّه و تناسخيّه و تجلّى روحولايت در تجلّى شخصى از اشخاص و تجلّى آن شخص به اوصاف ولىّ نظماً و نثراً ، عربياًو فارسياً نموده اند
اما اماميه اثناعشريه بر حسب اجازه و اراده از اهل عصمت و طهارت ، ولايت و امامت