روح و ریحان جلد 2

معنى اين كلمه مباركه «وَأَنَّ اْللّه َ يَبْعَثُ مَن فِى اْلْقُبُورِ »، يعنى : خداوند زنده مى كند كسىكه در قبرهاست.

چهارم :به معنى قيام است كقوله «عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَاماً مَّحمُوداً »يعنى : ترابرپا دارد پروردگار تو به مقام محمود براى شفاعت .

و يكى از اسماء حق « باعث » است و آن خداوندى است كه خلق را بعد از مردن زندهمى كند .

و حضرت شاه ولايت عليه السلام حضرت رسول صلي الله عليه و آله را « بعث » خوانده است ، يعنى : مبعوثو فرستاده شده بر خلق .

الحال بدان در كتاب« احتجاج »مرويست كه : زيد نسقى از حضرت صادق عليه السلامسؤال كرد : بعث چگونه است ، و حال آنكه اين بدن مى پوسد و اعضاء متفرّق مى شودعضوى خاك شده و عضوى را درنده خورده و عضوى را مرغ به هوا برده ؟ !

آن جناب در جواب فرمود : « آن كسى كه ايشان را ايجاد و انشاء فرمود بدون شى ءو مادّه و صورتى و مثال ، قادر است او را عود دهد به حالت اوليّه » .

عرض كرد : اين فقره را واضح بفرمائيد تا بدانم .

فرمود : « روح بر دو قسم است : روح محسن و روح مسى ء ، امّا روح محسن در ضياءو فسحه است و روح مسى ء در ضيق و ظلمت است ، و هر يك در مقام خود مقيم استاعضائى كه خاك شده است و در جوف سباع و هوام و حواصل طيور است تماماً محفوظاست در نزد آن پروردگارى كه ذرّه و مثقالى از اشياء و ما فى الكون بر وى مخفى نيست .