روح و ریحان جلد 2

و اهوال و افزاع آن فرمود :

اذا قربت ساعة يا لهاوزلزلت الارض زلزالهاتسير الجبال على سرعةكمر السّحاب ترى حالهاوتنفطر الارض من نفخةهنالك تخرج اثقالهاولابدّ من سائل قائلمن الناس يومئذ ما لهاتحدّث اخبارها ربّهاوربّك لا شكّ اوحى لهاويصدر كلّ الى موقفيقيم الكُهول واطفالهاترى النفس ما عملت محضراولو ذرّة كان مثقالهايحاسبها مالك قادرفإمّا عليها وامّا لهاترى النّاس سكرى بلا قهوةٍولكن ترى العين ما هالهاذنوبى بلائى فما حيلتىاذا كنت فى البعث حمّالهانسيت المعاد فيا ويلهاواعطيت للنفس آمالها

پس اى بيچاره ! به ياد آور آن وقتى كه منادى حق تو را از خانه خاك بخواند براى جزاءكردارت به عرصه رستاخيز براند ، آن گاه ببينى خروش از مظلومان برآيد و فرياد از نهادظالمان برخيزد ، سراپرده عزت در صحراى قدرت زده شود ، بساط عظمت گسترده گردد ،ترازوى عدل آويخته ، صراط راستى كشيده ، اقوياء در دست ضعفاء اسير ، و فقراء بر امراءامير ، مطيع شادان و عاصى گريان ، چه نسبها بريده ، و چه روى سفيدان روى سياه گرديده ،پس از نداء« ايّها الناس الى امر اللّه »مردمان همگى به فزع آيند و از پاى درآيند و مانندمستان ناخورده شراب ، افتان و خيزان باشند ، زبانها لال ، و عضوها باطل شود .

و به مفاد« لا يجزى والد عن ولده »پدر از پسر مانند آدم ابو البشر و يعقوب مكروببگريزدو نوح به نوحه آيد و هر يك از پيغمبران از آن وحشت عظمى امّت خود را