روح و ریحان جلد 2

است ، و اين قسم از عقود در زمان حضرت ابوطالب عليه السلام معمول بود .

و بر اين حديث شريف شروح كثيره و رسائل مفصّله نوشته شده است براى اطّلاعخوانندگان مقتضى ديدم اشاره كردم .

خلاصه مراد از تثبيت در فقره« و ثبّت عليه »همان دوام و استقرار است با طمأنينه .

و در حديث است : ملكين ونكيرين بعد از اينكه در قبر از ميّت سؤال كردند و عقايدخود را بيان نمود آن دو ملك مى گويند :« ثَبَّتكَ اللّه ُ فيما يُحِّبُ وَيَرضى ».يعنى : خداوند تو را ثابت داشت در چيزى كه دوست مى داشت و راضى بود ، به لفظماضى مى گويند براى آنكه اشاره به دوام و ثبات است كه «اَصْلُهَا ثابِتُ وَفَرعُها فىِالسَّماءِ ».

و در فقره دعا امام عليه السلام عرض مى كند :« صلِّ على محمدٍ وَآلِه وثَبِّتنى عَلى دينِك ودَينِ نَبِيكولا تُزغ قلَبى بَعد اِذ هَدَيتَنى وَهَب لى مِن لَدُنكَ رَحمَةً اِنّكَ اَنتَ الوَّهّابُ ».

و ايضاً مضمون اين بيان است كه امام عليه السلام فرمود :« وَأَزلِقنى بقُدرَتِكَ عَنِ الطَّريق الاَعْوَجِوَخَلِّصْنى مِنَ السِّجنِ الكَربِبِاقالَتِكَ ».

غرض از بيان و شرح اثبات و تثبيت است تا بدانى از آنچه معتقدى در قبر مسؤولخواهى شد ، و به واسطه اظهار و اذعان آن از براى تو نجات و خلاص است .

پس چنانكه حضرت عبدالعظيم عرض دين خود را بر امام زمان عليه السلام نمود و بر آن ثابتبود و ماند و وفات يافت ، تو نيز هر وقت به زيارتش مشرف مى شوى همين مضامين راعرضه كن و آن بزرگوار را شاهد بخواه تا در تثبيت اين دين باقى بمانى .