روح و ریحان جلد 2
لطفا منتظر باشید ...
و معاونت نمايد از مأكل و ملبس و مسكن خود از آنكه خود انسان بالانفراد تمام آن رانتواند بدون اعانت غير انجام دهد .پس در اين معاونت و مشاركت كه بين اثنين است سُنّت خاصّه و قانون مُتقنىمى خواهد كه از فساد دور باشد ، و آن قانون ، مقنِّنى و مؤسِّسىِ وَمُعدِّلى لازم دارد كه آگاهو بصير باشد و غرض هم نداشته باشد الاّ تعديل و تسويه ، و اگر مر ايشان را به آراءخودشان گذارد البته براى جلب نفع و دفع ضرر ظلمها كنند و آنچه مقصود كلّى در بدوايجاد بوده است باطل و عاطل شود .و هر يك از اين بيانات موجزه اشاره به اخبار صحيحه است كه مستفاد از آثار ائمهاطهار است ، و اثبات نبوت مطلقه نزد عارف دقيق بصير در كمال سهولت است ، كلام دراثبات نبوّت خاصّه است كه وعده كرده ام .در اينكه حضرت ختمى مآب صلي الله عليه و آله در مكّه ظاهر گرديد و دعوى
نبوت كرد و بر حسب ادّعاء خود معجزه آوردمجملاً بدان : بعد از ثبوت نبوّت انبياء و بعثت ايشان بايد دانست كه آيا در مكه محترمهپيغمبرى محمد نام صلي الله عليه و آله پيدا شد يا نه ؟ و دعوى نبوت نمود يا نه ؟ و بر طبق دعواى خود آيابرهانى و بينّه اى اقامه كرد يا نه ؟ و اگر معجزه باهره و برهان قاطع آورد به چه نحو بودهاست ؟پس از تمهيد اين مقدّمه عرض مى كنم كه : عقيده شيعه اثناعشريّه و امّت مرحومه محقّهعموماً آن است كه محمد بن عبداللّه بن عبدالمطلب قدس سرهما بعد از مضىّ پنجاه و پنج روز ازعام الفيل در روز دوشنبه هفدهم ربيع الأول در محلّ معروف به ارقاق المَولِد در مكّهمعظّمه كه أمّ القُرى است از آمنه بنت وهب وقت صبح متولّد گرديد ، كما قيل :