روح و ریحان جلد 2

و خوب است به شرح جملتى از معنى امامت و لياقت امام و ستايش حضرت شاهولايت عليه السلام و عترت طاهرينش به نحو اجمال و اختصار برايم از آنكه امامت در تلو نبوتاست چنانكه عدالت در ضمن توحيد .قوله عليه السلام :« و اقولُ : إنّ الامامَ والخليفةَ وولىَّ الامر بعدَه اميرُ المؤمنين علىُّ بن أبىطالب » عليه السلام.يعنى : مى گويم بعد از پيغمبر صلي الله عليه و آله پيشوا و خليفه و متوّلى امر آن جناب ، شاه ولايتعلى بن أبى طالب عليه السلام است .

بدان كه امام بعد از سيّد انام بر تمام خواص و عوام حضرت امير عليه السلام است و مذهبصحيح حق همين است ، و اگر كسى بعد از رسول مختار صلي الله عليه و آله غير آن بزرگوار دعوىخلافت و امامت كرد بر خلاف حق بود بلكه بر باطل و عاطل است ، و ما طايفه اماميّه را دراثبات اين دعوى و عقيده براهين قاطعه است ، خداوند توفيق فهم و درك تمام آنها را بدهدتا تحرير و تقرير شود و امام به فارسى پيشوا را گويند و آيه كريمه «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنَاسٍبِإِمَامِهِمْ »مثبت مطلوب است ، و حديث نبوى صلي الله عليه و آله :« مَن ماتَ ولم يَعْرِفْ اِمامَ زَمانِه فقدماتَ ميتَةَ الْجَاهِلِيَّةِ »در افواه فريقين مشهور است .و از مفهوم مخالف اين حديث كه متفق عليه و مقبول طرفين است مى توان استنباط كردكه هر كس جاهل به مقام مرد فاسق فاجر جاهلى باشد و در آن جهل بميرد هر آينه موتوى موت اهل جاهليّت نيست يعنى : نقصى براى وى نمى آيد ، مثلاً كسى معاويه و يزيد