مرگ مغزی و پیوند اعضا از دیدگاه فقه و حقوق نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
به اين نتيجه رسيديم كه اين عمل نه تنها شرعاً اشكالى ندارد بلكه بر اساس فتواى برخى از مراجع عظام شيعه امرى واجب و ضرورى و بر اساس فتواى برخى ديگر جايز است و مطابق فرهنگ قرآنى كسى كه انسانى را نجات دهد گويا همه انسان ها را نجات داده است(1) و مؤمنى كه بر اساس فرهنگ ايثار و از خودگذشتگى و استعانت مؤمن در زمان ترك اين دنياى فانى با اهداى عضو خود به يك مسلمان دردمند سبب نجات جان او مى شود با اين توشه گران بها موجبات مغفرت و رحمت الهى را نسبت به خود فراهم مى آورد و در نزد خداوند متعال مأجور خواهد بود. با بهره گيرى از فرهنگ ايثار و استعانت مؤمن و با تبليغات صحيح و مؤثر بايد فرهنگ اهداى عضو در جامعه اسلامى ايران ترويج شود. آمار پيوند كليه از زنده فاميل و غيرفاميل حاكى از بالاترين درجه ايثار مردم كشورمان است كه توانسته است كشور ما را طى يك دهه با بيش از چهار هزار مورد پيوند در سطح جهان مطرح سازد و جمهورى اسلامى را از نظر پيوند كليه از زنده در منطقه در مقام اوّل قرار دهد(2) و اين امر ناشى از احساسات قوى انسانى و فرهنگ ايثار و از خودگذشتگى در جامعه اسلامى ما است به طورى كه 80% دهندگان كليه در كشور ما از اهداكنندگان غيرفاميل هستند. در صورتى كه به دليل ضعف احساسات انسانى و فرهنگ ايثار در جوامع غربى پيوند كليه از زنده بسيار محدود است به طورى كه در انگلستان 80% كليه هاى پيوندى از جسد به دست مى آيند و تنها 20% از خويشاوندان.(3) بنابراين مى توان با آگاه ساختن امت ايثارگر ايران از طريق رسانه هاى جمعى گردهمايى ها و نمايشگاه ها (به اين امر كه فردى كه دچار مرگ مغزى شده امكان ادامه حيات او وجود ندارد) فرهنگ اهداى عضو را در جامعه اسلامى رواج داد.قطعاً عزيزانى كه با ايثارگرى براى سرافرازى ميهن اسلامى از جان و مال خود مايه گذاشتند در اهداى اعضاى بدن خود پس از مرگ نيز به صورت گسترده اى مشاركت خواهند كرد و با اين اقدام خداپسندانه موجبات نجات جان بيماران لاعلاج و پيش رفت و تعالى پزشكى در كشور را فراهم ساخته و بهشت برين را جايگاه خويش خواهند ساخت.
