قائلين به جواز بر اين باورند كه با اجراى حكم قصاص و حدّ اوامر شارع امتثال شده است و امر چون دلالت برمرّه يا تكرار ندارد با تحقق اوّلين فرد از طبيعت محقق مى شود. پس از اجراى حكم نيز هيچ دليل معتبر شرعى بر اثبات منع جواز پيوند و اعاده عضو قطع شده وجود ندارد. علاوه بر آن چنان كه مفصلاً بررسى شد روايت منع به دليل ضعف سند و دليل نجاست عضو قطع شده نيز با پيوند و حلول حيات در آن منتفى است و ساير دلايل ذكر شده نيز صرفاً استحسان هايى هستند كه دليل شرعى آن ها را يارى نمى كند و اجماع معتبرى هم در مقام وجود ندارد. بنابراين جواز پيوند و اعاده عضو قطع شده بر اثر اجراى مجازات قصاص يا حدود بدون معارض و بر اصل اباحه خود باقى است. بزرگان از فقهاى معاصر نيز اين قول را اختيار كرده و براين اساس فتوا داده اند از جمله امام خمينى مى فرمايند: اگر مجازات قصاص در مورد جانى اجرا شود و گوش جانى در مقابل بريدن گوش مجنى عليه بريده شود و جانى گوشش را در محل بريدگى بچسباند و گوش او جوش بخورد در روايتى آمده كه به دليل باقى ماندن زشتى مجدداً بريده مى شود و گفته شده است حاكم شرع در اين صورت امر به جداسازى عضو قطع شده مى كند زيرا جانى در اين صورت مردار و نجس را با خود حمل مى كند.روايت مزبور ضعيف است و اگر با چسباندن مانند ساير اعضا حيات در آن حلول كند ديگر مردار نخواهد بود و نماز با آن صحيح است و نه حاكم و نه ديگرى حق جدا ساختن آن را ندارند بلكه اگر جداسازند فعل آن ها در صورتى كه عمدى و با علم و آگاهى واقع شود مستوجب قصاص خواهد بود ….(28) قانون گذار نيز با تبعيت از اين نظر در ماده 287 قانون مجازات اسلامى چنين مقرر داشته است: هرگاه شخصى مقدارى از گوش كسى را قطع كند و مجنى عليه قسمت جدا شده را به گوش خود پيوند دهد قصاص ساقط نمى شود و اگر جانى بعد از آن كه مقدارى از گوش او به عنوان قصاص بريده شد آن قسمت جدا شده را به گوش خود پيوند دهد هيچ كس نمى تواند آن را دوباره براى حفظ اثر قصاص قطع كند. بديهى است گوش در اين مورد خصوصيتى ندارد و حكم مزبور درباره ساير اعضايى كه در مورد آن ها مجازات قصاص قابل اعمال باشد جارى خواهد بود.
گفتار دوم: پيوند عضو از انسان زنده به انسان زنده ديگر
اين نوع پيوند خود از نظر برداشت عضو و ميزان ضرر وارد شده به شخص دهنده عضو به اقسام ذيل تقسيم مى شود:1 ـ برداشت عضو به منظور پيوند به بيمار به مرگ دهنده عضو منجر شود.2 ـ برداشت عضو موجب ضرر قابل توجه و يا نقص عضو دهنده شود.3 ـ برداشت عضو موجب ضرر ناچيز دهنده عضو شود.4 ـ برداشت عضو يا بافت مورد
لطفا منتظر باشید ...
