در پيوند اعضاى حيوانات به انسان عضو پيوندى يا از حيوان غيرنجس العين برداشت مى شود يا از حيوان نجس العين. در صورت نخست با ذبح شرعى حيوان و تزكيه آن در برداشت عضو و پيوند آن به انسان از نظر شرع مشكلى عارض نخواهد شد; خواه حيات در عضو پيوندى حلول كند يا نكند امّا در خصوص پيوند عضو از حيوان نجس العين باتوجه به مشابهت و همگونى بسيار بين بافت هاى انسان و خوك اخيراً دانشمندان تلاش هايى به منظور آماده سازى اعضاى خوك براى پيوند به انسان هاى بيمار به عمل آورده اند; در آخرين اقدام در ايالت آسام هند قلب خوكى را به انسان بيمارى پيوند زدند كه پس از عمل حال بيمارِ گيرنده پيوند خوب توصيف شده است.(4) بنابراين در صورتى كه عضو پيوندى از اعضاى حيوان نجس العين مانند خوك برداشت و به ظاهر بدن انسان بيمارى پيوند شود تنها اشكالى كه از نظر شرعى به نظر مى رسد اين است كه عضو برداشت شده نجس و حمل آن موجب بطلان نماز است. پس به عنوان نهى از منكر بايد از پيوند آن جلوگيرى به عمل آيد لكن اين استدلال صحيح نيست زيرا عضو پيوند شده از حيوان نجس العين پس از پيوند حيات پيدا مى كند و از عضويت حيوان خارج و به عضويت انسان در آمده و طهارت مى يابد(5) و به فرض اگر نجاست عضو پيوندى هم باقى باشد; چون زائل ساختن آن موجب حصول ضرر وحرج و مشقت براى گيرنده عضو خواهد بود با استناد به قاعده لاضرر و قاعده نفى حرج وجوب ازاله آن عضو براى نماز ساقط مى شود و از تنجّز مى افتد بلكه مى توان گفت همراه داشتن عضو پيوندى از حيوان نجس العين در نماز همانند محمول نجس است كه برخى از فقها هم چون صاحب جواهر آن را مبطل نماز نمى دانند. هم چنين در مدت زمان پيش از حلول حيات در عضو پيوندى از حيوان نجس العين
لطفا منتظر باشید ...
