برخى از متخصصان مغز و اعصاب به تحقق مراحل پيشين اكتفا نكرده و انجام آزمون ها و تست هاى تكميلى را به عنوان تأييد تشخيص مرگ مغزى در بيمار لازم دانسته اند. اين آزمون ها عبارت اند از: الف ـ تست آنژيوگرافى (Angiog aphic) عروقِ مغز: در اين آزمون پس از تزريق ماده حاجب رنگى به داخل شريان بيمار از عروق مغز او عكس بردارى مى كنند. اگر اين ماده حاجب وارد جمجمه بيمار نشود دليل بر اين است كه خون به مغز شخص نمى رسد در نتيجه وقوع مرگ مغزى قطعى است و بعد از انجام آن به مدت زمان انتظار نيازى نيست.تست هاى ديگرى نيز وجود دارد كه قطعيتش مانند تست اوّل نيست امّا تأييد كننده مرگ مغزى خواهند بود. ب ـ تست الكترو آنسفالوگرافى(5) (Elect o - encephalog aphie): اين آزمون عبارت از ثبت جريانات الكتريكى مغز از روى پوستِ سر است كه در اصطلاح عامه نوار مغز گرفتن اطلاق مى شود. در اين تست با گذاشتن الكترودهايى در دور سر بيمار تغييرات الكتريكى مغز را كه دليل بر فعاليت نيمكره هاى مغز است ثبت مى كنند كه در صورت مرگ مغزى شخص اين امواج وجود نخواهد داشت و به صورت خط صاف )ايزوالكتريك( در مى آيد كه مبين عدم فعاليت الكتريكى مغز است منتها اين تست بايد با يك مدت زمان انتظار )حداقل شش ساعت( همراه باشد تا دليل بر مرگ مغزى شخص تلقى شود. نقطه ضعف اين آزمون نشان ندادن فعاليت يا عدم فعاليت ساقه مغز است و در مواردى كه بيمار مشكوك به مسموميت دارويى هيپوترمى و يا شوك باشد ارزش تشخيص نخواهد داشت. ج ـ تست آنژيوگرافى مغزى با مواد راديو ايزوتوپ (CRAG): اين آزمون بر خلاف آنژيوگرافى عروق مغزى در بالين بيمار قابل اجرا است و از نظر راحتى انجام
لطفا منتظر باشید ...
