اين كشور نيز با تصويب قانون پيوند اعضا در سال 1973 به انجام پيوند عضو از زنده و جسد جنبه قانونى بخشيده است و به منظور جلوگيرى از مشكلات حقوقى و قضايى بعدى اهدا كننده زنده را ملزم به اعلام رضايت كتبى مى كند.(14)
هـ ـ سوئد
كشور سوئد نيز با تصويب قانون عمل پيوند )قانون شماره 190 سال (1975 ضمن مشروع دانستن انجام عمل پيوند عضو و بافت از افراد زنده وجسد در ماده 4 اين قانون اعلام مى دارد: عمل جراحى بر روى فرد زنده اهدا كننده عضو به منظور برداشت عضو اهدايى و پيوند آن به بيماران نيازمند بايد با رضايت اهدا كننده باشد.(15)
و ـ امريكا
قانون گذاران ايالتى اِمريكا نيز به منظور ساماندهى و تسريع در امر پيوند اعضا از سال 1960 شروع به تنظيم قانون اهداى عضو كردند كه بالاخره كنفرانس ملى مأموران اجراى قوانين ايالتى در سال 1968 ماده واحده (اهداى اعضا VAGA) را تصويب كرد. بر اساس اين قانون هر فردى كه حداقل 18 سال داشته باشد مى تواند اعضاى بدن خود را اهدا كند و يا از انجام اين كار سر باز زند. چنان چه فرد متوفا قبل از مرگ اقدام به پر كردن فرم اهداى عضو نكرده باشد و در عين حال مخالفت خود را با اين كار اعلام نكرده باشد طبق قانون VAGA افراد خاصى مى توانند يك عضو و يا تمام اعضاى بدن وى را اهدا كنند. اين افراد به ترتيب بايد جزء يكى از شش گروه زير باشند: همسر دختر يا پسر بالغ يكى از والدين خواهر يا برادر بالغ پدر يا مادر بزرگ قيم و يا هر فرد ديگرى كه صلاحيت اين كار را داشته باشد. هر فرد زمانى مى تواند اقدام به اهداى اعضاى بدن متوفا نمايد كه افرادى كه بر اساس طبقه بندى فوق نسبت به او از اولويت برخوردارند در زمان مرگ متوفا در قيد حيات نباشند و هيچ يك از آن افراد هم مخالفتى با اين كار نداشته باشند. اهداى يك عضو خاص به معناى مخالفت با اهداى اعضاى ديگر نيست مشروط به اين كه نزديك ترين خويشاوند وى به اهداى اعضاى ديگر رضايت دهد. افرادى كه طبق اين قانون صلاحيت دريافت عضو اهدايى را دارند عبارت اند از:1 ـ بيمارستان پزشك جراح و يا هر سازمانى كه مسئوليت اجراى عمل پيوند اعضا درمان آموزش هاى پزشكى و دندانپزشكى پژوهش و يا توسعه علوم پزشكى و دندان پزشكى را بر عهده دارد.2 ـ دانشكده و دانشگاه معتبر پزشكى كه ويژه تعليم پژوهش و توسعه علوم پزشكى و دندان پزشكى است.3 ـ هر شخصى كه توسط فرد اهدا كننده براى