مرگ مغزی و پیوند اعضا از دیدگاه فقه و حقوق نسخه متنی

پس از هجده روز در اثر پيشرفت بيمارى عفونى در مى گذرد. اين جراح نااميد نمى شود و بلافاصله دست به كار شده و در دوم ژانويه 1968 براى دومين بار قلب انسانى را به انسان ديگر پيوند مى زند كه اين پيوند با موفقيت روبه رو مى شود.(4) بدين ترتيب جراح گمنام به خود جرئت داده و قلبى را كه در گذشته تجاوزناپذير بود و مركز روح حيوانى قلمداد مى شد تعويض مى نمايد و افكار عمومى را كه قلب را مظهر زندگى مى دانستند به جوش و خروش مى اندازد و تعريف كنونى دانش پزشكى از مرگ را كه مرگ را منتسب به مرگ سلول هاى مراكز عالى مغز مى داند و مغز را برتر از قلب مى داند به اثبات مى رساند و عملاً نشان مى دهد كه قلب اين پاره گوشتِ صنوبرى شكل كه در داخل قفسه سينه قراردارد تلمبه اى بيش نيست و وظيفه آن پمپاژ خون و رساندن آن به تمام اعضا و قسمت هاى بدن انسان است. متعاقباً عمليات پيوند اعضا به سرعت پيشرفت كرده علاوه بر پيوند كليه و قلب پيوند لوزالمعده كبد و ريه نيز با موفقيت انجام مى شود تا اين كه امروزه پيشرفت عمليات پيوند عضو به جايى رسيده است كه عمل پيوند مغز استخوان بر روى جنينى كه هنوز به دنيا نيامده است انجام مى گيرد.(5)

(1)محمدعلى بار مقاله (تجارب جديدة لنقل الاعضاء من الموتى) مجله العالم شماره514 ص55.

(2)همان ص54.

(3)پديده پراندن يا پس زدن عبارت از واكنش مصونيت شناسى است كه در خلال آن عضو پيوندى فعاليت پادگنى از خود نشان مى دهد و اين فعاليت موجب ساخته شدن پادگن ها از سوى گيرنده عضو پيوندى با هدف از ميان بردن نسج بيگانه يعنى عضو پيوندى مى شود. براى اطلاعات بيش تر ر.ك: برژه وبولون تاريخ پزشكى نوين ترجمه تقى رضوى فصل سيزدهم.

(4)برژه و بولون تاريخ پزشكى نوين ترجمه تقى رضوى ص95 و 96.

(5)اشرف شتا مقاله (پيوند اعضاى خوك به انسان) مجله العالم شماره 509 ص46.

احكام پزشكان -- فقه و حقوق