در ستايش طغرل ارسلان
جهان را خاص اين صاحبقران كن ممتع دارش از بخت و جوانى مبادا دولت از نزديك او دور فراخى باد از اقبالش جهان را مقيم جاودانى باد جانش
مقيم جاودانى باد جانش
فلك را يار اين گيتى ستان كن ز هر چيزش فزون ده زندگانى مبادا تاج را بي فرق او نور ز چترش سربلندى آسمان را حريم زندگانى آستانش
حريم زندگانى آستانش