گليم خويشتن را هر كس از آب چو دورت بينم از دمساز گشتن اگر خواهى حسابم را دگر كن گره بگشاى ز ابروى هلالى نخواهى كاريم در خانه خويش بدان ره كامدم دانم شدن باز به داروى فراموشى كشم دست به جلاب دگر نوشين كنم جام ز شيرين مهر بردارم دگر بار نبيد تلخ با او مي كنم نوشدلم در باز گشتن چاره ساز است دلم در باز گشتن چاره ساز است
تواند بر كشيد اى دوست مشتاب رهم نزديك شد در بازگشتن ره نزديك را نزديكتر كن خزينه پر گهر كن خانه خالى مبارك باد گيرم راه در پيش چنان كاول زدم دانم زدن ساز به ياد ساقى ديگر شوم مست به حلواى دگر شيرين كنم كام شكر نامى به چنگ آرم شكربار ز تلخيهاى شيرين گر كنم گوشسخن كوتاه شد منزل دراز است سخن كوتاه شد منزل دراز است
لطفا منتظر باشید ...
