ثار الله - فرهنگ عاشورا نسخه متنی

ثار الله

از القاب سيد الشهدا«ع »كه در زيارتنامه خطاب به آن حضرت گفته مى شود.يعنى خون خدا.
در زيارت عاشوراست:«السلام عليك يا ثار الله و ابن ثاره »اين تعبير،درزيارتهاى ديگر نيز،از
جمله زيارت مخصوص امام حسين «ع »در اول رجب و نيمه رجب و شعبان و زيارت امام
حسين «ع »در روز عرفه آمده است. ⁽⁵⁷⁾ در زياراتى هم كه امام صادق «ع »به عطيه آموخت،آمده
است:«و انك ثار الله فى الارض من الدم الذى لا يدرك ثاره من الارض الا باوليائك ». ⁽⁵⁸⁾
شدت
همبستگى و پيوند سيد الشهدا با خدا به نحوى است كه شهادتش همچون ريخته شدن خونى
از قبيله خدا مى ماند كه جز با انتقام گيرى وخونخواهى اولياء خدا،تقاص نخواهد شد.القاب
ديگرى نيز مانند قتيل الله،و وتر الله درزيارتنامه است كه گوياى همين نكته است.«...
بزرگترين لقب آن نجات دهنده آخرين انسان از اين رابطه ثار...«منتقم »است.انتقام چه چيز را
مى گيرد؟همه مى گويند انتقام قاتلين سيد الشهدا،نه!انتقام ثارى كه به گردن بنى هابيل است..
.اگر غيرت و آگاهى وجودداشته باشد،تمام فضاى تاريخ ما پر از ضجه و دعوت خونخواهى
ثارهاست.

اما اين ثارها،ثارهاى قبيله اى نيست،ثار الله است.اينها«ثار الله »هستند كه بايد از
قاتلين بنى طاغوت گرفته شوند.حسين،وارث يكى از ورثه است كه خودش بصورت يك ثار در
آمدو فرزندش و باباش،اينها همه ثارهاى خدا هستند و پدر ثارهاى خدا و پسر
ثارهاى خداست...هدف،انتقام كشيدن از«بنى قابيل »است كه آنهمه دستش به خون ثارهاى
عزيزما آغشته است...يا ثار الله و ابن ثاره ». ⁽⁵⁹⁾ عنوان مقدس «ثار الله »،در ادبيات شعرى و مرثيه،
همچنان در زمينه كارهاى خطاطى،نقاشى،طراحى و پوستر هم جاى خاصى داشته و منبع
الهام بخش براى هنرمندان مكتبى بوده است.

حتى هنرمندان قالى باف هم از آن بهره و فيض
برده اند.قالى «ثار الله »،اثربرجسته استاد سيد جعفر رشتيان،نمونه اى از آن است.اين قالى كه
به مساحت 18متر مربع،در مدت 8 سال بافته شد،تداعى كننده عاشوراى حسينى است.در
حاشيه فرش،نماى هفت شهر مذهبى مسلمانان است و در متن آن،خيام سوخته در ميان
شعله ها و درميان فرش،عبارت «ان الحسين مصباح الهدى و سفينة النجاة »نقش بسته و فرياد
سرخ مظلوميت،در گره گره اين اثر ارزنده به گوش جان مى رسد. ⁽⁶⁰⁾ اين نقاش و مينياتوريست
درسال 1367 ش از دنيا رفت.

ثعلبيه

نام يكى از منزلگاههاى نزديك كوفه كه امام حسين «ع »در مسير خود از آنجا گذشت.

ثعلبيه،به نام ثعلبه،مردى از بنى اسد است كه در آنجا فرود آمده و ساكن شده و
چشمه اى حفر كرده بود. ⁽⁶¹⁾ در اين محل كه قناتى داشته،امام حسين «ع »بار افكند و يك شب
آنجاماند.در همين منزل بود كه آن حضرت با«طرماح »برخورد كرد و او را به همراهى
خويش فرا خواند.او رفت كه اجناس و وسايل را به خانواده اش برساند و برگردد،ولى
وقتى برگشت كه امام حسين «ع »به شهادت رسيده بود.و در همين منزلگاه بود كه
مردى نصرانى همراه مادرش به خدمت امام رسيدند و به دست او مسلمان شدند. ⁽⁶²⁾ و در
همين منزل بود كه حضرت،خبر شهادت مسلم بن عقيل را دريافت كرد.

ثورة الحسين

نام كتابى ارزشمند و تحليلى در باره نهضت ابا عبد الله الحسين «ع »،از محمد مهدى شمس
الدين(چاپ ششم،1401 ق،بيروت)،به فارسى نيز ترجمه شده است،با نام «ارزيابى انقلاب امام
حسين ».از اين مؤلف،كتاب ديگرى به نام «ثورة الحسين فى الوجدان الشعبى »منتشر شده
است.

57-مفاتيح الجنان.

58-بحار الانوار:ج 98،ص 148،168،و 180.

59-ثار،على شريعتى،ص 18.

60-كيهان فرهنگى،تيرماه 1367،ص 55.

61-مقتل الحسين،مقرم،ص 211.

62-الحسين فى طريقه الى الشهادة،ص 78.