زينب «ع » - فرهنگ عاشورا نسخه متنی

سخنان امام سجاد در بارگاه يزيد،چنان او را به خشم آورد كه دستور كشتنش را داد،
اماحضرت زينب،جان خود را سپر بلا قرار داد و نگذاشت.در دفن اجساد شهداى اهل بيت در
كربلا،به يارى طايفه بنى اسد آمد و پس از خاكسپارى پيكر سيد الشهدا«ع »روى قبر
آن حضرت نوشت:«هذا قبر الحسين بن على بن ابى طالب،الذى قتلوه عطشانا غريبا» ⁽³⁷⁾ .

پس از عاشورا،حضرت سجاد«ع »دوران بسيار سخت و خفقان بارى را با خلفاى اموى سپرى
كرد.وليد بن عبد الملك و هشام بن عبد الملك،از خلفاى معاصر او بودند. داستان زيارت آن حضرت و بوسيدنش حجر الاسود را و شعرهاى بلند فرزدق در
ستايش او(هذا الذى تعرف البطحاء وطاته...)معروف است.«صحيفه سجاديه »مجموعه اى
ازدعاهاى آن حضرت است كه اينك در دست ما بعنوان گنجينه اى از معارف دينى
موجوداست.آن حضرت در سال 95 هجرى با دسيسه وليد بن عبد الملك به شهادت رسيد و
دربقيع،مدفون شد.براى آشنايى با زندگى،شخصيت و فضايل بيشمارش بايد به
كتابهاى مستقل و مفصلتر مراجعه كرد. ⁽³⁸⁾

زينب «ع »

زينب كبرى سلام الله عليها،پيامبر خون شهداى كربلا و همراه حسين «ع »در نهضت خونين
عاشورا.حضرت زينب،دختر امير المؤمنين و فاطمه زهرا«ع »در سال پنجم هجرى،روز 5
جمادى الاولى در مدينه،پس از امام حسين «ع »به دنيا آمد.از القاب اوست

:

عقيله بنى هاشم،
عقيله طالبيين،موثقه،عارفه،عالمه،محدثه،فاضله،كامله،عابده آل على.زينب را مخفف «زين
اب »دانسته اند،يعنى زينت پدر.
امام حسين «ع »هنگام ديدار،به احترامش از جا برمى خاست.زينب كبرى،از جدش رسول خدا
و پدرش امير المؤمنين و مادرش فاطمه زهرا«ع »حديث روايت كرده است. ⁽³⁹⁾ اين بانوى بزرگ،
داراى قوت قلب،فصاحت زبان،شجاعت،زهد و ورع،عفاف وشهامت فوق العاده بود. ⁽⁴⁰⁾ شوهرش،
عبد الله بن جعفر(پسر عموى خودش)بود.از اين ازدواج،دو پسر حضرت زينب به نامهاى
محمد و عون،در كربلا به شهادت رسيدند.

وقتى امام حسين «ع »پس از امتناع از بيعت با يزيد،از مدينه به قصد مكه خارج شد،زينب نيز
با اين دو فرزند،همراه برادر گشت.در طول نهضت عاشورا،نقش فداكاريهاى عظيم زينب،
بسيار بود.سرپرست كاروان اسيران اهل بيت و مراقبت كننده از امام زين العابدين «ع »و
افشاگر ستمگرى هاى حكام اموى با خطبه هاى آتشين بود.زينب،هم دختر شهيد بود،هم
خواهر شهيد،هم مادر شهيد،هم عمه شهيد.پس از عاشورا و در سفراسارت،در كوفه و دمشق،
خطابه هاى آتشينى ايراد كرد و رمز بقاى حماسه كربلا وبيدارى مردم گشت.پس از بازگشت
به مدينه نيز،در مجالس ذكرى كه براى شهداى كربلاداشت،به سخنورى و افشاگرى
مى پرداخت.وى به «قهرمان صبر»شهرت يافت.

در سال 63 و به نقلى 65 هجرى درگذشت.قبرش در زينبيه(در سوريه كنونى)است.

برخى نيز معتقدند مدفن او در مصر است.در كتاب «خيرات الحسان »آمده است:درمدينه
قحطى پيش آمد.زينب همراه شوهرش عبد الله بن جعفر به شام كوچ كردند و قطعه زمينى
داشتند.زينب در همانجا در سال 65 هجرى در گذشت و در همان مكان دفن شد. ⁽⁴¹⁾

37-حياة الامام زين العابدين،ص 166.

38-از جمله «الامام زين العابدين »،عبد الرزاق المقرم،«حياة الامام زين العابدين »،باقر شريف
القرشى،«سيرة الائمة الاثنى عشر»هاشم معروف الحسنى،«بحار الانوار»ج 46،«زندگانى زين
العابدين »سيد جعفر شهيدى و....

39-الحسين فى طريقه الى الشهاده،ص 65.

40-درباره مقامات معنوى زينب و ويژگيهايش،ر.ك:«الخصائص الزينبيه »از سيد نور الدين
جزايرى.

41-درباره زندگينامه حضرت زينب،از جمله ر.ك:«بطلة كربلا»عايشه بنت الشاطى،كه با
نام «زينب،بانوى قهرمان كربلا»به قلم حبيب الله چايچيان و مهدى آيت الله زاده ترجمه شده
است.