برخى از گناهان با توبه جبران مى گردد؛و برخى ديگر با پرداخت حق مردم بخشوده مى شود؛اما گناهانى وجود دارند كه جز با كشته شدن فاسدان جنايتكار جبران نخواهد شد، مانند كسى كه با زن شوهردارى زنا كند، يا انسان بى گناهى را به قتل برساند.امام على عليه السلام حكم قتل زن و مرد جنايتكارى را كه زنا كردند صادر فرمود، (رجم كردن).و كسى را كه به رسول خدا صلّى الله عليه وآله اهانت كرد كشت.و دو زن نوازنده و آوازه خوانى كه در مكه بودند و اسلام و رسول خدا صلّى الله عليه وآله را با اءلفاظ و عبارات زننده اى ناسزا مى گفتند را محكوم به قتل كرد،يكى را كُشت و ديگرى فرار كرد، تا آنكه خويشاوندان او از طرف رسول خدا صلّى الله عليه وآله اءمان نامه براى او گرفتند.(110)
8 آزادى مخالفان
1 خوارج در نماز جماعت به امام على عليه السلام اقتدا نمى كردند، پس از نماز جماعت در گوشه اى از مسجد گرد آمده، به يكى از رهبران گمراه خود اقتدا مى كردند.روزى نماز جماعت به امامت امام على عليه السلام برپا شده، ناگاه يكى از خوارج به نام ابن الكواء فريادش بلند شد و آيه اى را به عنوان كنايه زدن به على عليه السلام بلند خواند:و لقد اوُحى اليك و الى الَّذين من قبلك لئن اشركت ليحبطنَّ عملُك ول تكُوننَّ من الخاسرين.(111)