روزى ابوهريره (آن منافق دنياپرست كه جعل حديث مى كرد تا رضايت خلفاء و معاويه را جلب كند)، خدمت حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام رسيد، و با الفاظى اهانت آميز به امام على عليه السلام جسارت كرد،اما حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام سكوت كرد و پاسخى نداد.اما روز ديگر دوباره خدمت امام على عليه السلام رسيد و تقاضاى كمك كرد.حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام نيازهاى او را داد.يكى از ياران امام على عليه السلام اعتراض كرد، و گفت:يا اميرالمؤمنين عليه السلام اين مرد منافق است و ديروز به شما اهانت كرد، چرا به او اموالى مى بخشى؟حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:انى لاََسَتَحيى اءن يَغلبَ جَهلُهُ علمى، وَ ذَنبُهُ عَفوى، وَ مَساءلَتُهُ جُودى(من از خدا شرم مى كنم كه نادانى او بر علم عفو من، و درخواست او بر كرم من غلبه كند.)(99)