ثُمَّ اختر للحُكم بين النَّاس اءفضل رعيَّتك في نفسك، ممَّن لاَ تَضيقُ به الاُْمُورُ، وَلاَ تُمحِّكُهُ الخُصُومُ، ولاَ يَتََمادَى في الزَّلَّة، وَلاَ يَحصَرُ منَ الفَي ء إ لَى الحَقِّ إ ذَا عَرَفَهُ، وَلاَ تُشرفُ نفسُهُ على طمعٍ، ولاَ يَكتَفي باءَدنَى فَهمٍ دُونَ اءَقصَاهُ؛ وَاءَوقَفَهُم في الشُّبُهَات، وآخذهُم بالحُجج، واءقلَّهُم تبرُّما بمُراجعة الخصم، واءصبرهُم على تكشُّف الاُْمُور، واءصرمهُم عند اتِّضاح الحُكم، ممَّن لاَ يَزدَهيه إ طرَاءٌ، وَلاَ يَستَميلُهُ إ غرَاءٌ، وَاءُولئكَ قليلٌ. ثُمَّ اءكثر تعاهُد قضائه، وافسح لهُ في البذل ما يُزيلُ علَّتهُ، وتقلُّ معهُ حاجتُهُ إ لى النَّاس. واءعطه من المنزلة لديك ما لاَ يَطمَعُ فيه غَيرُهُ من خَاصَّتكَ، ليَاءمَنَ بذلك اغتيال الرِّجال لهُ عندك. فانظُر في ذلك نظرا بليغا، فإ نَّ هذا الدِّين قد كان اء سيرا في اءيدي الاْ شْرار، يُعْملُ فيه بالْهوى، وتُطْلبُ به الدُّنْيا.
دوم سيماى قضات و داوران
سپس از ميان مردم! برترين فرد نزد خود را براى قضاوت انتخاب كن، كسانى كه مراجعه فراوان، آنها را به ستوه نياورد، و برخورد مخالفان با يكديگر او را خشمناك نسازد، در اشتباهاتش پافشارى نكند، و بازگشت به حق پس از آگاهى براى او دشوار نباشد، طمع را از دل ريشه كن كند، و در شناخت مطالب با تحقيقى اندك رضايت ندهد، و در شُبهات از همه با احتياطتر عمل كند، و در يافتن دليل اصرار او از همه بيشتر باشد، و در مراجعه پيايى شاكيان خسته نشود، در كشف امور از همه شكيباتر، و پس از آشكار شدن حقيقت در فصل خصومت از همه برنده تر باشد، كسى كه ستايش فراوان او را فريب ندهد، و چرب زبانى او را منحرف نسازد و چنين كسانى بسيار اندكند!! پس از انتخاب قاضى، هرچه بيشتر در قضاوتهاى او بينديش، و آنقدر به او ببخش كه نيازهاى او برطرف گردد، و به مردم نيازمند نباشد، و از نظر مقام و منزلت آنقدر او را گرامى دار كه نزديكان توبه نفوذ در او طمع نكنند، تا از توطئه آنان در نزد تو در اءمان باشد. در دستوراتى كه دادم نيك بنگر كه همانا اين دين در دست بدكاران گرفتار آمده بود، كه با نام دين به هواپرستى پرداخته، و دنياى خود را به دست مى آوردند.
لطفا منتظر باشید ...
