ج قاطعيت در انجام وصيت حضرت زهرا سلام الله عليها - الگوهای رفتاری امام علی(ع) و مسایل سیاسی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

الگوهای رفتاری امام علی(ع) و مسایل سیاسی - نسخه متنی

محمد دشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

امام على عليه السلام فرمود:

به خدا سوگند، اگر مروان كوچكترين بى اءدبى روا دارد، من به تو هم ناسزا مى گويم.

خليفه سوم با خشم گفت: مگر تو از مروان برترى؟

حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام پاسخ فرمود:

سوگند به خدا نه تنها از او، بلكه از تو هم برترم.(124)

ج قاطعيت در انجام وصيت حضرت زهرا سلام الله عليها

پس از وفات رسول خدا صلّى الله عليه وآله و پيدايش فتنه ها، بخصوص انحراف در حكومت و رهبرى، و تحقق كودتاى سران سقيفه، حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام براى حفظ قرآن و تداوم اصالت دين چاره اى جز صبر و بردبارى نداشت، و خود در خطبه سوم نهج البلاغه فرمود:

صبرتُ و فى العين قذى و فى الحلق شجى

(در حالى كه استخوان در گلو گير كرده بود صبر كردم.)

اما نسبت به برخى از مسائل خانوادگى، يا شخصى، نمى توانست صبر كند، و بيش از حد و مرزى كه به دشمن فرصت داده بود، بردبارى نشان دهد، مانند؛ عمل به وصيت حضرت زهرا سلام الله عليها كه آن حضرت چنين وصيتى را نوشتند:

لاتُصلى علىَّ اُمَّةٌ نقضت عهداللّه وعهد اءبى رسُول اللّه صلّى الله عليه وآله فى اءمى رالمُؤمنين علي عليه السلام و ظلمُوا لى حقى واءخذُوا ارثى و حرَّقُوا صحيفتى الَّتى كتبهالى اءبى بمُلك فدكٍ و كذَّبُوا شُهُودى، وهُم واللّه جبرئيلُ و ميكائيلُ وا ميرُالمُؤمنين و اُمُّايمن، وُطِّنت عليهم فى بُيُوتهم و اميرُالمُؤمنين يحملُنى و معى الح سنُ والحُسينُ ليلاً ونهاراً الى منازلهم، واُذكِّرُهُم باللّه و رسُوله الاّ تظلمُونا ولا تغصبُونا حقَّناالَّذى جعلهُاللّهُ لنا، فيُجيبُونا ليلاً و يقعُدُون عن نُصرتنا نهاراً فجمعُوا الحطب الجزل على بابنا واءتوا بالنّار ليُحَّرقُوهُ و يُحرِّقُونا... فهذه اُمَّةٌ تُصلِّى علىّ؟!!

(امتى كه عهد و پيمان خدا و پيامبرش را در ولايت و رهبرى على عليه السلام شكستند وناديده گرفتند، حق ندارند بر پيكر من نماز بگزارند، آنها كه نسبت به حق ما ظلم روا داشتند، و ارث مرا غاصبانه تصر ف كردند، و سند مالكيت فدك را كه پدرم برايم نوشته بود از دست من ربودند و به آتش كشيدند،

/ 196