پس از شكست مردم بصره، عايشه را در منزل بزرگ قبيله، عبداللّه بن خلف خزاعى، كه در جنگ جمل كشته شده بود جاى دادند.عبداللّه در زمان خليفه دوم كاتب ديوان بصره بود،زن او صفيه، دختر حارث بن طلحه بود.حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام پس از ورود به بصره دو ركعت نماز در مسجد جامع بصره خواند و سپس به سوى خانه عبداللّه، جايگاه عايشه رفت.وقتى امام على عليه السلام وارد خانه مى شد، صفيه زن عبدالله با گريه و زارى به حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام اهانت ها كرد.اما امام على عليه السلام چيزى نفرمود، و به اطاق عايشه رفته، اهانت هاى صفيه را به عايشه گوشزد فرمود،و آنگاه كه از خانه خارج مى شد، باز صفيه به حضرت اهانت كرد، بگونه اى كه ياران حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام تحمل خود را از دست دادند، و آن زن را تهديد كردند، كه امام على عليه السلام فرمود:(هرگز تعرض به زنان خيرى براى ما نخواهد داشت.)(79)
لطفا منتظر باشید ...
