يكى از شورشگران جمل، زبير بود كه در ميدان جنگ با راهنمائى امام على عليه السلام كناره گرفت و راهى مدينه شد.عمر بن جرموز، در بين راه او را در حال خواب مشاهده كرد، شمشيرى برسر او زد كه بيدار نشد، و آنگاه سر او را از بدن جدا كرد و خدمت حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام آورد.وقتى نگاه امام على عليه السلام به سر بريده زبير افتاد، ناراحت شد و خطاب به سر بريده زبير فرمود:چرا از فرمان امام خود سرپيچى كردى؟سپس شمشير زبير را گرفت و تكانى داد و فرمود:با اين شمشير چه اندوه هاى فراوانى را از چهره پيامبر زدودى؟عمر بن جُرموز گفت:يا اميرالمؤمنين عليه السلام جايزه مرا بده.حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام پاسخ داد:از رسول خدا عليه السلام شنيدم كه فرمود:كشنده زبير را به آتش دوزخ بشارت ده.ابن جرموز ناراحت شده، از امام على عليه السلام فاصله گرفت و در جنگ نهروان به دست حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام كشته شد.(85)زيرا وقتى زبير به اشتباهات خود اعتراف كرد، و از ميدان جنگ فاصله گرفت، و به راه خود مى رفت، نبايد كشته مى شد.