11 اءسلوب مواجهة الا عداءولاَ تَدفَعَنَّ صُلحا دَعَاكَ إ لَيه عَدُوُّكَ وَللّه فيه رضًى، فَإ نَّ في الصُّلح دَعَةً لجُنُودكَ، وراحةً من هُمُومك، واءمنا لبلاَ دكَ، وَلَكن الحَذَرَ كُلَّ الحَذَر من عَدُوِّكَ بَعدَ صُلحه، فإ نَّ العدُوَّ رُبَّما قارب ليتغفَّل فخُذ بالحزم، واتَّهم في ذلك حُسن الظَّنِّ. وإ ن عقدت بينك وبين عدُوِّك عُقدةً، اءو اءلبستهُ منك ذمَّةً، فحُط عهدك بالوفاء، وارع ذمَّتك بالاْ مانة، واجْعلْ نفْسك جُنَّةً دُون ما اءعْطيْت، فإ نَّهُ ليْس منْ فرائض اللّه شي ءٌ النَّاسُ اءشدُّ عليه اجتماعا، مع تفرُّق اءهوائهم، وتشتُّت آرائهم، من تعظيم الوفاء بالعُهُود.وقد لزم ذلك المُشركُون فيما بينهُم دُون المُسلمينلما استوبلُوا من عواقب الغدر؛ فلاَ تَغدرَنَّ بذمَّتكَ، وَلاَ تَخيسَنَّ بعَهدكَ، وَلاَ تختلنَّ عدُوَّك، فإ نَّهُ لاَ يَجتَرئُ عَلَى اللّه إ لا جَاهلٌ شَقيُّ. وَقَد جَعَلَ اللّهُ عَهدَهُ وَذمَّتَهُ اءمنا اءفضاهُ بين العباد برحمته، وحريما يسكُنُون إ لى منعته، ويستفيضُون إ لى جواره. فلاَ إ دغَالَ وَلاَ مُدَالَسَةَ وَلاَ خدَاعَ فيه، وَلاَ تَعقد عَقدا تُجَوِّزُ فيه العلَلَ، ولاَ تُعَوِّلَنَّ عَلَى لَحن قَولٍ بَعدَ التَّاءكيد وَالتَّوثقَة. وَلاَ يَدعُوَنَّكَ ضيقُ اءَمرٍ، لَزمَكَ فيه عهدُ اللّه، إ لى طلب انفساخه بغير الحقِّ، فإ نَّ صبرك على ضيق اءمرٍ ترجُو انفراجهُ وفضل عاقبته، خيرٌ من غدرٍ تخافُ تبعتهُ، واءن تُحيط بك من اللّه فيه ط لبةٌ، لاَ تَستَقبلُ فيهَا دُنيَاكَ وَلاَ آخرَتَكَ.11 روش برخورد با دشمنهرگز پيشنهاد صلح از طرف دشمن را كه خشنودى خدا در آن است رد مكن، كه آسايش رزمندگان، و آرامش فكرى تو، و امنيت كشور در صلح تاءمين مى گردد. لكن زنهار! زنهار! از دشمن خود پس از آشتى كردن، زيرا گاهى دشمن نزديك مى شود تا غافلگير كند، پس دورانديش باش، و خوشبينى خود را متهم كن. حال اگر پيمانى بين تو و دشمن منعقد گرديد، يا در پناه خود او را امان دادى، به عهد خويش وفادار باش، و آن چه بر عهده گرفتى امانت دار باش، و جان خود را سپر پيمان خود گردان، زيرا هيچ يك از واجبات الهى همانند وفاى به عهد نيست كه همه مردم جهان با تمام اختلافاتى كه در افكار و تمايلات دارند، در آن اتفاق نظر داشته باشند. تا آنجا كه مشركين زمان جاهليت به عهد و پيمانى كه با مسلمانان داشتند وفادار بودند،زيرا كه آينده ناگوار پيمان شكنى را آزمودند، پس هرگز پيمان شكن مباش، و در عهد خود خيانت مكن، و دشمن را فريب مده، زيرا كسى جز نادان بدكار، بر خدا گستاخى روا نمى دارد، خداوند عهد و پيمانى كه با نام او شكل مى گيرد با رحمت خود مايه آسايش بندگان، و پناهگاه امنى براى پناه آورندگان قرار داده است، تا همگان به حريم اءمن آن روى بياورند. پس فساد، خيانت، فريب، در عهد و پيمان راه ندارد، مبادا قراردادى را امضاء كنى كه در آن براى دغلكارى و فريب راههايى وجود دارد، و پس از محكم كارى و دقت در قرارداد نامه، دست از بهانه جويى بردار، مبادا مشكلات پيمانى كه بر عهده ات قرار گرفته، و خدا آن را بر گردنت نهاده، تو را به پيمان شكنى وا دارد، زيرا شكيبايى تو در مشكلات پيمانها كه اميد پيروزى در آينده را به همراه دارد، بهتر از پيمان شكنى است كه از كيفر آن مى ترسى، و در دنيا و آخرت نمى توانى پاسخ گوى پيمان شكنى باشى.
لطفا منتظر باشید ...
