الگوهای رفتاری امام علی(ع) و مسایل سیاسی نسخه متنی

تا زواياى روح آدمى را كشف نكنيم.

نمى توانيم براى انسان دستورالعمل (كاتالوك) زندگى فردى، اجتماعى تدوين كنيم،

آنها كه از دين و خدا فاصله گرفتند و در حكومت سكولار زندگى مى كنند مى گويند:

ما چاره اى نداريم و ناچار با عدم شناخت صحيح از انسان، اصول و مبانى سياست او را تدوين مى كنيم.

كه اين ادعا در كشورهاى اسلامى و در جوامع توحيدى بى اءساس است.

در تفكر قرآن و نهج البلاغه خداى جهان آفرين، انسان را آفريد و سود و زيان او را مشروحا بيان داشت و راه هاى كمال و تكامل او را در پرتو وحى روشن فرمود.

امام در نامه 53 خطاب به مالك اشتر (استاندار مصر) مى نويسد:

اءمرهُ بتقوى اللّه، وإ يثار طاعته، واتِّباع ما اءمر به في كتابه: من فرائضه وسُننه، الَّتي لاَ يَسعَدُ اءَحَدٌ إ لا باتِّبَاعهَا، وَلاَ يَشقَى إ لا مَعَ جُحُودهَا وَإ ضَاعَتهَا، وَاءَن يَنصُرَ اللّه سُبحانهُ بقلبه ويده ولسانه؛ فإ نَّهُ جلَّ اسمُهُ، قد تكفَّل بنصر من نصرهُ، وإ عزاز من اءعزَّهُ.

واءمرهُ اءن يكسر نفسهُ من الشَّهوات، ويزعها عند الجمحات، فإ نَّ النَّفس اءمَّارةٌ بالسُّوء، إ لا ما رحم اللّهُ.

ثُمَّ اعلم يا مالكُ، اءنِّي قد وجَّهتُك إ لى بلاَ دٍ قَد جَرَت عَلَيهَا دُوَلٌ قَبلَكَ، من عَدلٍ وجورٍ، واءنَّ النَّاس ينظُرُون من اءُمُورك في مثل ما كُنت تنظُرُ فيه من اءُمُور الوُلاَ ة قبلك، ويقُولُون ف يك ما كُنت تقُولُ فيهم، وإ نَّما يُستدلُّ على الصَّالحين بما يُجري اللّهُ لهُم على اءلسُن عباده.