الگوهای رفتاری امام علی(ع) و مسایل سیاسی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
امام على عليه السلام از آنجا به مسجد آمد و دو ركعت نماز تحيت بجا آورده آنگاه بر روى منبر قرار گرفت.(161)و بعد از ثناى خداوند بزرگ، خطاب به مردم چنين فرمود:الحمدُ للّه الَّذى نصر وليَّهُ و خذل عدُوَّهُ و اعزَّ الصّادق الُْمحقَّ و اذلَّ الكاذب المُبطل عليكُم.يا اهل هذا المصر اُصيكُم بتقوى اللّه و طاعة من اطاع اللّه من اهلبيت نب يِّكُم،الَّذين هُم اولى بطاعتكُم فيما اطاعُوا اللّه فيه من المُنتحلين المُدَّعين القائلين ال ينا يتفضَّلُون بفضلنا و يُجاهدُوننا امرنا و يُنازعُوننا حقَّنا ويُدافعُوننا عنهُ وقد ذاقُوا و بال ما اجترمُوا فسوف يُلقُون غيا الا انَّهُ قد قعدمن نُص ر تى منكُم رجالٌ و انا عليهم عاتبٌ زارٍ فاهجرُوهُم و اسمعُهُم ما يكرهُون حتى يعتبُونا و نرى منهُم مانُحُبُّ.«سپاس خدا را كه بر دوست و ولى خود نصرت بخشيد و دشمن را خوار و ناتوان ساخت و راستگوى حق را عزت و شرافت داد و دروغ گوى تبه كار را ذليل نمود.اى اهل شهر و ساكنان اين ديار، تقوى و ترس از خدا را بشمار سفارش مى كنم و نيز سفارش مى كنم پيروى كسانى را كه از پيروان خدايند.و از اهل بيت پيامبرتان كه ايشان براى فرمانبردارى سزاوارترند از كسانى كه همواره مردم را به سوى خود مى خوانند و با ارزش هاى معنوى ما بر ديگران فخر فروشى مى كنند و امر ما را انكار مى نمايند و حق مارا پايمال مى سازند و از استفاده آن جلوگيرى مى نمايند، آرى آب تلخ بدرفتارى خود را چشيدند و به زودى نيز به سرانجام بدبختى خود مى رسند، و تعدادى از مردان شما از يارى ما دست برداشتند و مرا از خود ناراحت نموده ند، اينك شما پيروان ما هم از ايشان دورى گزينيد و به درشتى با آنها سخن گوئيد تا از كردار خويش شرمنده شوند (بلكه) ما آنچه را كه از آنها انتظار داشتيم ببينيم.» (162)