الگوهای رفتاری امام علی(ع) و مسایل سیاسی نسخه متنی

در تاريخ اسلام آمده است كه:

بسيارى از اهل كتاب كه خدمت حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام آمدند و مسلمان شدند.

بسيارى از مخالفان فريب خورده، در همان برخورد اول شيفته امام على عليه السلام گرديدند.

بسيارى از هيئت هاى اعزامى دشمن كه در صف ياران حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام باقى ماندند.

يكى از آنان، نامه رسان معاويه، مردى از قبيله «بنى عبس» است.

معاويه مى خواست ضمن رساندن نامه اى تهديد آميز، مردى خشن، و بد زبان و بى باك و شرورى را به كوفه و درون ياران امام على عليه السلام اعزام كند كه در حضور اصحاب به حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام اهانت كند،

تهمت بزند، فحاشى نمايد و برگردد.

كه براى اين مانور تبليغى، سياسى، مرد عبسى را كه بدزبان و خشن و شرور و بى باك بود برگزيد، نامه را به او داد و سفارشات لازم را كرد.

وقتى نامه رسان معاويه وارد كوفه شد و در جمع اصحاب على عليه السلام قرار گرفت، نقش خود را آغاز كرد

و با درشتى و بدگوئى هرچه خواست گفت،

و شايعاتى از شام عنوان كرد،