دعاهايى كه خواندن آنها هنگام وضو گرفتن مستحب است - توضیح المسائل نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

توضیح المسائل - نسخه متنی

سید عبدالکریم موسوی اردبیلی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دعاهايى كه خواندن آنها هنگام وضو گرفتن مستحب است

(مسأله 286) كسى كه وضو مىگيرد، مستحب است هنگامى كه نگاهش به آب مىافتد، بگويد: «بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَالْحَمْدُ للهِ الَّذى جَعَلَ الْماءَ طَهُوراً ولَمْ يَجْعَلْهُ نَجِساً» يعنى «با نام خدا آغاز مىكنم، و با كمك از او وضو مىگيرم، همه حمد و سپاس از آن خدايى است كه آب را پاكيزه قرار داده و آن را نجس قرار نداده است.» و هنگامى كه پيش از وضو دست خود را مىشويد، بگويد: «أَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّابِينَ وَاجعَلْنى مِنَ المُتَطَهِّرينَ» يعنى «خدايا مرا از توبهكنندگان و پاكشوندگان قرار بده.» و در وقت مضمضه كردن (يعنى آب در دهان گرداندن) بگويد: «أَللّهُمَّ لَقِّنى حُجَّتى يَوْمَ أَلْقاكَ وَأَطْلِقْ لِسانى بِذِكْرِكَ» يعنى «خدايا روزى كه با تو ديدار مىكنم، دليلم را به من تلقين كن و زبانم را به ياد خود بگشا.» و در وقت استنشاق (يعنى آب در بينى كردن) بگويد: «أَللّهُمَّ لاتُحَرِّمْ عَلَىَّ ريحَ الجَنَّةِ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ يَشُمُّ ريحَهَا وَرَوْحَها وَطيبَها» يعنى «خدايا بوى بهشت را بر من حرام مگردان، و از كسانى قرارم ده كه نسيم و عطر بهشت را مىبويند.» و در هنگام شستن صورت بگويد: «أَللّهُمَّ بَيِّضْ وَجْهى يَوْمَ تَسْوَدُّ فيهِ الْوُجُوهُ وَلا تُسَوِّدْ وَجْهى يَوْمَ تَبْيَضُّ فيهِ الْوُجُوهُ» يعنى «خدايا رويم را در آن روز كه

چهرهها سياه مىگردند سپيد گردان، و در آن روزى كه چهرهها سپيد مىشوند، رويم را سياه مگردان.» و در وقت شستن دست راست بخواند: «أَللّهُمَّ أَعْطِنى كِتابى بِيَمينى وَالْخُلْدَ فى الْجِنَانِ بِيَسارى وَحاسِبْنى حِسابَاً يَسيراً» يعنى «خدايا نامه كردارم را به دست راستم بده، و جاودانى در بهشت را به دست چپم، و حساب مرا آسان فرما.» و هنگام شستن دست چپ بگويد: «أَللّهُمَّ لاتُعْطِنى كِتابى بِشِمالى وَلا مِنْ وَراءِ ظَهْرى ولا تَجْعَلْها مَغْلُولَةً إِلى عُنُقى، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ مُقَطَّعاتِ النّيرانِ» يعنى «خدايا نامه كردارم را به دست چپ و از پشت سر به من مده، و آن را به گردنم مبند، و من از پارههاى آتش سوزان جهنم به تو پناه مىبرم.» و هنگامى كه سر را مسح مىكند، بگويد: «أَللّهُمَ غَشِّنى بِرَحْمَتِكَ وَبَرَكاتِكَ وَعَفْوِكَ» يعنى «خدايا مرا با رحمت و بركتها و بخشايش خود بپوشان.» و در وقت مسح پا بخواند: «أَللّهُمَ ثَبِّتْنى عَلَى الصِّراطِ يَوْمَ تَزِلُّ فيهِ الأَقْدامُ وَاجْعَلْ سَعْيى فى ما يُرْضيكَ عَنّى يَا ذَاالْجَلالِ وَالإكْرامِ» يعنى «خدايا آن روز كه گامها بر صراط مىلغزند، گام مرا ثابت و استوار بدار، و كوششم را در آنچه از من خرسند مىشوى قرار ده، اى دارنده شكوه و بزرگوارى.»

/ 202