نمازهايى كه بايد به ترتيب خوانده شوند
(مسأله 780) بايد نماز عصر را بعد از نماز ظهر و نماز عشا را بعد از نماز مغرب بخوانند; و اگر عمداً نماز عصر را پيش از نماز ظهر، و نماز عشا را پيش از نماز مغرب بخوانند، باطل است.(مسأله 781) اگر به نيّت نماز ظهر مشغول نماز شود و در بين نماز به خاطر آورد كه نماز ظهر را خوانده است، نمىتواند نيّت را به نماز عصر برگرداند بلكه بايد آن نماز را رها كند و نماز عصر را بخواند. حكم نماز مغرب و عشا نيز به همين ترتيب است.
(مسأله 782) اگر در بين نماز عصر يقين كند كه نماز ظهر را نخوانده است و نيّت را به نماز ظهر برگرداند و بعد به خاطر آورد كه نماز ظهر را خوانده بوده، اگر تنها نيّت نماز ظهر را كرده و هيچ عملى انجام نداده باشد، بايد نيّت را به نماز عصر برگرداند و بقيه نماز را به نيّت نماز عصر بخواند و نمازش صحيح است; و اگر به نيّت نماز ظهر عملى را انجام داده باشد ولى، وارد ركن نشده باشد، بايد نيّت را به نماز عصر برگرداند و نماز را تمام كرده و احتياطاً پس از آن نماز عصر را اعاده كند. و اگر داخل ركن شده باشد نمازش باطل است و بايد نماز عصر را بخواند.
(مسأله 783) اگر در بين نماز عصر شك كند كه نماز ظهر را خوانده يا نه، بايد نيّت را به نماز ظهر برگرداند ولى، اگر وقت به قدرى كم باشد كه بعد از تمام شدن نماز، مغرب شود، بايد به نيّت نماز عصر، نماز را تمام كند و نماز ظهر او قضا ندارد.
(مسأله 784) اگر در نماز عشا پيش از ركوع ركعت چهارم شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه، چنانچه وقت به قدرى كم باشد كه بعد از تمام شدن نماز، نيمه شب شود، بايد به نيّت عشا نماز را تمام كند و اگر بيشتر وقت داشته باشد، بايد نيّت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را در سه ركعت تمام كند و بعد نماز عشا را بخواند.
(مسأله 785) اگر در نماز عشا بعد از رسيدن به ركوع ركعت چهارم شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه، بايد نماز را تمام كند و بعد نماز مغرب را بخواند و پس از آن نماز عشا را احتياطاً اعاده كند ولى، اگر اين شك در وقت مخصوص نماز عشا باشد، خواندن نماز مغرب لازم نيست.
(مسأله 786) اگر انسان نمازى را كه خوانده احتياطاً دوباره بخواند و در بين نماز
بهخاطر آورد كه نمازى را كه بايد پيش از آن بخواند نخوانده است، نمىتواند نيّت را به آن نماز برگرداند، مثلاً اگر هنگامى كه نماز عصر را احتياطاً مىخواند به خاطر آورد كه نماز ظهر را نخوانده است، نمىتواند نيّت را به نماز ظهر برگرداند.
(مسأله 787) برگرداندن نيّت از نماز قضا به نماز ادا و از نماز مستحب به نماز واجب جايز نيست.
(مسأله 788) اگر وقت نماز ادا وسعت داشته باشد، مىتواند در بين نماز نيّت را به نماز قضا برگرداند ولى، بايد برگرداندن نيّت به نماز قضا ممكن باشد، مثلاً اگر مشغول نماز ظهر است، در صورتى مىتواند نيّت را به قضاى صبح برگرداند كه داخل ركعت سوم نشده باشد.