شكّيات - توضیح المسائل نسخه متنی

شكّيات

شكّيات نماز 23 قسم است; كه هشت قسم آن شكهايى هستند كه نماز را باطل مىكنند، و به شش قسم آن نبايد اعتنا كرد، و نُه قسم ديگر آن صحيح است.

اوّل: شكهاى باطل كننده نماز

(مسأله 1187) شكهايى كه نماز را باطل مىكنند از اين قرارند:
اوّل: شك در شماره ركعتهاى نماز دو ركعتى، مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولى شك در شماره ركعتهاى نماز مستحب دو ركعتى و بعضى از نمازهاى احتياط، نماز را باطل نمىكند.دوم: شك در شماره ركعتهاى نماز سه ركعتى.سوم: آن كه در نماز چهار ركعتى شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر. چهارم: آن كه در نماز چهار ركعتى پيش از تمام شدن سجده دوم، شك كند كه دو ركعت خوانده يا بيشتر (براى تفصيل اين مسأله، به صورت سوم مسأله 1221 مراجعه شود.) پنجم: شك بين دو و پنج، يا دو و بيشتر از پنج. ششم: شك بين سه و شش، يا سه و بيشتر از شش. هفتم: شك در ركعتهاى نماز به صورتى كه نداند چند ركعت خوانده است. هشتم: شك بين چهار و شش، يا چهار و بيشتر از شش، چه پيش از تمام شدن سجده دوم باشد و چه بعد از آن، ولى اگر بعد از سجده دوم، شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش براى او پيش آيد، احتياط واجب آن است كه بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده سهو بجا آورد و نماز را نيز دوباره بخواند.

(مسأله 1188) اگر يكى از شكهاى باطل كننده براى انسان پيش آيد، در ابتدا نمىتواند نماز را به هم بزند، ولى اگر به قدرى فكر كند كه شك پابرجا شود، به هم زدن نماز مانعى ندارد.

دوم: شكهايى كه نبايد به آنها اعتنا كرد

(مسأله 1189) شكهايى كه نبايد به آنها اعتنا كرد از اين قرارند:
اوّل: شك در چيزى كه محل بجا آوردن آن گذشته باشد، مثل آن كه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه.دوم: شك بعد از سلام نماز.سوم: شك بعد از گذشتن وقت نماز.چهارم: شك كثيرالشّك; يعنى كسى كه زياد شك مىكند.پنجم: شك امام در شماره ركعتهاى نماز در صورتى كه مأموم شماره آنها را بداند، و همچنين شك مأموم در صورتى كه امام شماره ركعتهاى نماز را بداند.ششم: شك در نماز مستحبّى; و توضيح آنها، بدين قرار است: